Bp Mering: 17 lat pracy dla diecezji dokonywały się z pomocą Pani z Guadalupe i ludzi


18 kwietnia 2020 r., tekst i foto: ks. Mateusz Szurgot

Bp Mering: 17 lat pracy dla diecezji dokonywały się z pomocą Pani z Guadalupe i ludzi

Wigilia Niedzieli Miłosierdzia Bożego to liturgiczna rocznica święceń biskupich oraz ingresu - księdza biskupa Wiesława Alojzego Meringa. W tym roku, ze względu na ograniczenia spowodowane pandemią, Ksiądz Biskup przeżywał te rocznice w gronie domowników w kaplicy Domu Biskupiego.
 
Świętowanie rozpoczęto Mszą Świętą o godzinie 11.30, którą, wspólnie z Pasterzem Diecezji, koncelebrowali: ks. prał. Sławomir Deręgowski, ks. prał. Michał Krygier, ks. prał. dr Janusz Bartczak oraz ks. Mateusz Szurgot. W Eucharystii uczestniczył także pierwszy kapelan Księdza Biskupa - ks. prał. Sławomir Kasprzak oraz siostry wspólnej pracy posługujące w Domu Biskupim.
 
Pasterz Włocławski powitał zgromadzonych wspominając chwile, które każdy z obecnych spędził u boku Księdza Biskupa: „17 lat posługi biskupiej to próba głoszenia Ewangelii poprzez wszystkie zajęcia, w których się uczestniczy. (...) Chcę w tym miejscu, przy ołtarzu Pańskim, podziękować księżom kapelanom i Drogim Siostrom za ich pracę, a także obecność w życiu i działalności 76. Biskupa Włocławskiego. Wspominam dziś szczególnie Irenę Kemper, s. Benedyktę z Belgii oraz s. Marie Paul i s. Marie Pierre, wraz z całą wspólnotą we Francji, które wspierają swoją modlitwą Biskupa Włocławskiego. Myślę szczególnie o siostrach karmelitankach, siostrach albertynkach, o całej wspólnocie sióstr wspólnej pracy oraz o wszystkich prezbiterach diecezji. Składam ich sprawy na ołtarzu naszego Pana, z głęboką wiarą, że wspólna modlitwa pozwoli nam wyjść ze wszystkich trudnych doświadczeń obecnego czasu.” - powiedział ks. bp Mering.
 
Mimo ograniczeń liturgia przebiegła w podniosłej atmosferze i uroczystej oprawie. O śpiew liturgiczny zatroszczył się ks. prał. Sławomir Deręgowski, wikariusz biskupi włocławski, który złożył Księdzu Biskupowi życzenia od duszpasterstw diecezji włocławskiej, członków ATH oraz studentów Diecezjalnego Studium Organistowskiego. Ks. prał. Michał Krygier przekazał Pasterzowi Diecezji wyrazy życzliwej pamięci od Anny Gembickiej - sekretarz stanu w ministerstwie funduszy i polityki regionalnej, dr Joanny Borowiak - poseł na Sejm RP, Mikołaja Bogdanowicza - wojewody Kujawsko-Pomorskiego, Marka Wojtkowskiego - prezydenta Włocławka, Anety Jędrzejewskiej - członka zarządu województwa Kujawsko-Pomorskiego oraz Bożeny Dominiak - wójt gminy Grzegorzew.
 
Podczas Eucharystii homilię wygłosił ks. prał. Janusz Bartczak, dyrektor diecezjalnej Caritas. Ksiądz Doktor skupił się w swoim rozważaniu na doświadczeniu Paschalnych spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym. Dobroć, bliskość, przenikliwość, czułość Jezusa, a także Jego krytyczność i stawianie wymagań wobec uczniów - ukazane w tych spotkaniach - pobudziły wdzięczność zgromadzonych na Eucharystii za mądrą, Chrystusową posługę Biskupa Włocławskiego.
 
Na zakończenie Mszy Świętej, której cześć sprawowana była w języku łacińskim, Pasterz Włocławski podzielił się ze swoimi najbliższymi współpracownikami osobistymi wspomnieniami dni, w których dowiedział się o powołaniu na Urząd Apostolski. Ksiądz Biskup wyraził także swoją wdzięczność, zauważając dobre czyny każdego ze zgromadzonych: „te 17 lat pracy dla diecezji dokonywały się dzięki pomocy ludzi, którzy byli blisko mnie - stąd ta wdzięczność, która na początku skierowałem do Sióstr i do was. Ale jest Ktoś, Kto był przez te 17 lat dla mnie taką Gwiazdą Przewodnią. To jest Ta, której wizerunek mam w herbie i noszę na piersi - Matka Boża z Guadalupe. Bardzo zachęcam, abyście kiedyś wszyscy pojechali do tego najstarszego na świecie sanktuarium Maryjnego i tam doświadczyli Jej potężnego oddziaływania.” - zakończył Biskup Włocławski.
 
Drugą częścią wielkanocnego świętowania była radość wspólnego stołu. Rozpoczęła się ona od życzeń złożonych Jubilatowi przez księdza prałata Sławomira Kasprzaka: „Są tacy, którzy uważają, że to co najpiękniejsze kryje się w muzyce, dźwiękach, harmonii; inni zaś szukają piękna w obrazie, fotografii, w kolorach i kształtach; są i tacy, którzy szukają w poezji, w słowach i rymach. My mogliśmy największe piękno widzieć w Twojej posłudze biskupiej. Bóg potrafi dostrzec blask, który jest w człowieku. Jeśli my nauczymy się w taki sposób patrzeć na bliskich, to ta umiejętność może i nas zmienić. (...) Nasze towarzyszenie Księdzu Biskupowi w różnych okolicznościach, pozwala nam dojrzeć blask, który jest w człowieku. (...) Nie sposób dzisiaj pominąć wydarzeń ostatnich dni. Pewnego osamotnienia Księdza Biskupa i księży w świątyniach. Możemy sobie tylko wyobrazić, patrząc na puste kościoły, co czuje serce Pasterskie. Można jednak popatrzeć troszkę inaczej. Ksiądz Biskup nauczył nas, wyśpiewując Konsekrację, konieczności zatrzymania nad Tajemnicą, którą sprawujemy. Obecny czas uczy nas, że wobec Najświętszych czynności trzeba przystanąć, trzeba się zatrzymać i oddać całe swoje serce Misterium Chrystusa obecnego wśród swoich wiernych, nawet gdy oni nie mogą być obecni w świątyni. (...) Z wdzięcznością składamy, więc dziś Księdzu Biskupowi życzenia słowami Psalmu 20: Niech Cię wysłucha Pan w dniu utrapienia, niech Ciebie chroni Imię Boga Jakuba. Niech ześle Tobie pomoc ze Świątyni i niech Cię wspiera ze Syjonu. Niech pamięta o wszystkich Twych ofiarach i niech miłe Mu będzie Twe całopalenie. Niech Ci udzieli, czego w sercu pragniesz i wypełni każdy Twój zamysł.” - powiedział Ksiądz Prałat.
 
Dziękując za obecność, modlitwę i dobre słowa, Jubilat podjął gości świątecznym obiadem, podczas którego wspominano najważniejsze chwile ostatnich 17 lat.