Sanktuarium Błogosławionego Bogumiła
ul. św. Bogumiła 2, Dobrów
62-604 Kościelec
tel.: 63 262 12 43; 518 014 732
Historia
Dobrów był pierwotnie wsią należącą w XII w. do cystersów, a od 1290 r. do arcybiskupów gnieźnieńskich. Tutaj w pustelni nad brzegiem Warty przebywał bł. Bogumił (żył ok. 1116–1182) po ustąpieniu ze stolicy arcybiskupiej w Gnieźnie. Jego relikwie w 1668 r. zostały przeniesione stąd do Uniejowa. Parafia została erygowana w drugiej poł. XII w. (do 1818 r. w archidiec. gnieźnieńskiej). Pierwotny kościół parafialny, drewniany (modrzewiowy) istniał zapewne od początku funkcjonowania parafii. Spłonął w 1661 r.Obecny kościół parafialny pw. Trójcy Świętej, murowany, został wzniesiony prawdopodobnie w 1764 r. przez ks. Pawła Rossowskiego, miejscowego proboszcza, w stylu barokowym. Do pierwotnego budynku barokowego w 1888 r. dobudowano pseudobarokowe prezbiterium z kaplicą bł. Bogumiła od północy i zakrystią od strony południowej oraz obszerną kruchtą od zachodu. Na dwuspadowym dachu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę. Nawa jest kryta stropem płaskim, natomiast w pomieszczeniach dobudowanych znajdują się sklepienia kolebkowo-krzyżowe. Kościół kryty blachą miedzianą. Trzy ołtarze wykazują cechy klasycystyczne. Najstarszymi zabytkami są kamienna chrzcielnica gotycka oraz drewniana rzeźba gotycka z XIV/XV w., przedstawiająca bł. Bogumiła z insygniami biskupimi. Barokowy obraz z 1660 r. przedstawia 16 scen związanych z bł. Bogumiłem. Relikwiarz bł. Bogumiła w kształcie trumienki z końca XVIII w. Biskup Wiesław Alojzy Mering dekretem z 28 grudnia 2006 r. ustanowił Sanktuarium Błogosławionego Bogumiła, Biskupa w Dobrowie.
Kaplica publiczna bł. Bogumiła na Puszczy (600 m. od kościoła parafialnego).
Zbudowana w 1788 r., drewniana.
Ołtarz barokowy z pocz. XVIII w.
Sarkofag kamienny z rzeźbą bł. Bogumiła z r. 1890.
