Złoty jubileusz kapłaństwa bp. Wiesława Meringa


18 czerwca 2022 r., tekst: ks. AT; foto: ASK

Złoty jubileusz kapłaństwa bp. Wiesława Meringa

„Gratuluję Twojej pracy dla dobra Kościoła włocławskiego i Konferencji Episkopatu Polski oraz pasterskiej troski o Bożą trzodę, pamiętając o trudzie wobec powierzonych wiernych  i upraszając odpowiedniej łaski od Boga, udzielam pasterskiego błogosławieństwa”, napisał papież Franciszek w liście gratulacyjnym przesłanym do bp. Wiesława Meringa, świętującego złoty jubileusz kapłaństwa.
 
Główne uroczystości diecezjalne miały miejsce 18 czerwca w bazylice katedralnej we Włocławku. Mszy św. przewodniczył bp Mering, a koncelebrowali abp. Wojciech Polak, prymas Polski, biskup włocławski Krzysztof Wętkowski, bp senior Stanisław Gębicki oraz zaproszeni biskupi i prezbiterzy z diecezji włocławskiej i pelplińskiej. We wspólnej modlitwie uczestniczył bp Jan Cieślar z Kościoła ewangelicko-augsburskiego, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele Parlamentu i samorządowcy oraz wierni świeccy.
 
Witając obecnych na liturgii biskup włocławski przypomniał okoliczność spotkania. – Dziękujemy dziś Bogu za 50 lat kapłańskiej posługi bp. Wiesława Meringa; za to, co wymierne i widoczne dla oczu, ale także za to, co niewidoczne lub trudno dostrzegalne: za posługę słowa i sakramentu – mówił bp Wętkowski. Następnie ks. Artur Niemira, kanclerz Kurii, odczytał list papieża Franciszka.
 
W homilii bp Andrzej Suski, biskup toruński senior, opierając się  na słowach „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił” (Łk 4,18), przypomniał najważniejsze momenty życia i podstawowe zadania kapłana.
 
Po krótkim przypomnieniu życiorysu jubilata oraz drogi jego kapłańskiej i biskupiej posługi, zachęcił zgromadzonych do modlitwy za kapłanów i o nowe powołania do służby w Kościele. Zaznaczył też, że źródłem kapłaństwa jest Jezus Chrystus, jedyny pośrednik między Bogiem, a ludźmi. – Wszyscy, którzy pełnią kapłańską posługę, czynią to mocą Jezusa i uczestnicząc w Jego kapłaństwie. Święcony na kapłana upodabnia się do Jezusa Chrystusa, by w Jego zastępstwie i Jego autorytetem spełniał posłannictwo kapłańskie – wyjaśniał bp Suski, dodając, że Jezus powołuje tych, których zechce.
 
Duchowny wskazał również zadania, jakie mają do spełnienia prezbiterzy i biskupi, spośród których na pierwszym miejscu wymienił sprawowanie Eucharystii i głoszenie Ewangelii wszelkiemu stworzeniu. – Jesteśmy posłani do wszystkich: wierzących i niewierzących, nastawionych do nas przyjaźnie i wrogo, aby przez sakramenty i głoszone słowo, nieść im Jezusa Chrystusa. Bo w ten sposób Jezus chce być z nami przez wszystkie wieki – mówił hieracha.
 
 W dalszej części przypomniał najważniejsze momenty z życia kapłana: święcenia, Mszę św. prymicyjną, pierwszą posługę w konfesjonale i inne zadania wynikające z przyjęcia święceń.
 
Homilista przywołał także osobę bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, jako przykład radosnego kapłana, pomimo okrucieństwa wojny, który chętnie posługiwał współwięźniom aż do męczeńskiej śmierci w Dachau. W tym kontekście życzył bp. Meringowi, by był „kapłanem rozradowanym w Panu”.
 
Przed błogosławieństwem kończącym Eucharystię, w imieniu prezbiterów, życzenia biskupowi jubilatowi złożył ks. Tomasz Michalski, wikariusz biskupi ds. stałej formacji kapłanów diecezji włocławskiej. – Niech Maryja z Guadalupe, której zawierzyłeś swoje biskupie posługiwanie, będzie z Tobą zarówno w dniach radości jak również cierpienia – mówił ks. Michalski. Nie zabrakło też życzeń od obecnych na liturgii osób życia konsekrowanego.
 
Następnie głos zabrał ks. abp Henryk Muszyński, metropolita gnieźnieński senior. Zwracając się do biskupa jubilata, swojego ucznia z seminarium w Pelplinie i następcy na urzędzie Biskupa Włocławskiego, zaznaczył, że wszystko, co człowiek przeżywa i doświadcza jest dziełem Bożej łaski. – Jestem Ci ogromnie wdzięczny za to, co można dostrzec w tej świątyni, ale i co czyniłeś i czynisz w wymiarze sakramentalnym i duszpasterskim – mówił abp Muszyński, zwracając się do bp. Meringa.
 
Przemawiający po nim abp Wojciech Polak, prymas Polski, zauważył, że z 50 lat kapłańskiej posługi, bp Mering spędził 19 lat w diecezji włocławskiej. Wyraził też wdzięczność za kapłańskie życie i posługiwanie biskupa jubilata. – Chcemy radować się tym, czym Bóg w Twoim życiu działał z ludźmi, przez ludzi i dla ludzi. Niech Bóg będzie uwielbiony za Twoje kapłaństwo, odważne decyzje i posługę pełną pokory – mówił prymas.
 
Na zakończenie słowo wdzięczności wobec Boga i ludzi wypowiedział bp Wiesław Mering. Wspomniał swoich nieżyjących rodziców i siostrę. Podzielił się też świadectwem swojego powołania, które odkrył na Jasnej Górze. Wspominał również swoje studia w pelplińskim seminarium, na KUL-u czy w Strasburgu, dziękując moderatorom i wykładowcom. Wyraził też wdzięczność wobec bp. Krzysztofa Wętkowskiego, za przygotowanie jubileuszu, a także bp. Andrzejowi Suskiemu i abp. Tadeuszowi Wojdzie, metropolicie gdańskiemu. – Dziękując Bogu za Kościół, w którym się urodziłem, za wiarę, która została mi przekazana, za formację, jaką otrzymałem w seminarium, proszę Cię, Jezu, Panie Kościoła, ześlij nam swojego Ducha – zakończył bp Mering.
 
Po błogosławieństwie odczytane zostały życzenia prezydenta RP Andrzeja Dudy i premiera Mateusza Morawieckiego.
 
Bp Wiesław Mering urodził się 10 grudnia 1945 w Żukowie. W 1962 rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, z których zrezygnował po dwóch latach. Przeniósł się na studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył z tytułem magistra filozofii. Następnie wrócił do seminarium w Pelplinie, aby kontynuować studia teologiczne. Święceń prezbiteratu udzielił mu 21 maja 1972 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni biskup pomocniczy chełmiński Zygfryd Kowalski.
 
W latach 1974–1976 odbył studia specjalistyczne w zakresie filozofii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Ukończył je ze stopniem doktora nauk humanistycznych. Następnie przebywał na rocznym stypendium rządu francuskiego na Uniwersytecie Nauk Humanistycznych w Strasburgu, gdzie uzyskał stopień licencjata teologii. Pracował też duszpastersko jako wikariusz w Sierakowicach, w parafii Chrystusa Króla w Toruniu i parafii Matki Bożej Różańcowej w Gdyni. W latach 1981–1983 był proboszczem w Lignowach Szlacheckich. Następnie, w latach 1992–2003 sprawował w urząd rektora WSD w Pelplinie.
 
25 marca 2003 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem diecezjalnym diecezji włocławskiej. 26 kwietnia 2003 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do bazyliki katedralnej we Włocławku. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Iustitia, pax et gaudium” (Sprawiedliwość, pokój i radość). W diecezji włocławskiej zreorganizował Kurię. Ustanowił radę ds. święceń, diecezjalny zespół ds. stałej formacji kapłanów i studyjny zespół ds. duszpasterstwa ogólnego. Przyczynił się do urządzenia Domu Rekolekcyjnego Diecezji Włocławskiej, Domu Dobrego Pasterza w Michelinie oraz schroniska dla bezdomnych we Włocławku. Ustanowił też fundusz solidarnościowy kapłanów diecezji włocławskiej. 27 kwietnia 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa diecezjalnego włocławskiego. Od 7 czerwca 2021 nosi tytuł biskupa włocławskiego seniora.