WSD Włocławek: odpust ku czci św. Witalisa
7 maja 2023 r., teskt: dk. MM; foto: dk. PC
W niedzielę, 7 maja, Eucharystią w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku uczczono patrona kościoła seminaryjnego - świętego Witalisa, męczennika. Sumie odpustowej przewodniczył ks. prał. dr hab. Zdzisław Pawlak wraz z księżmi moderatorami, profesorami seminarium i proboszczami włocławskich parafii. Zgodnie z tradycją, podczas uroczystości homilię wygłosił wikariusz kościoła seminaryjnego (w tym roku akademickim funkcję tę pełnił diakon Łukasz Radecki).
Kaznodzieja skierował uwagę zebranych na wyjątkowość miejsca, w którym celebrowana jest odpustową uroczystość. Wskazując na historię kościoła św. Witalisa oraz jego zabytki, zaznaczył, że nie to jest najważniejsze, ale duchowe znaczenie tej uroczystości.
Odwołując się do liturgii słowa wskazał na trzy przymiotniki, którymi powinien odznaczać się chrześcijanin: wybrani, powołani, wierni. „Wszyscy razem, i każdy z osobna jesteśmy wezwani, aby swoim życiem – każdym czynem, każdym słowem, a nawet każdą myślą – ogłaszać chwalebne dzieła Tego, który nas wezwał z ciemności, do swojego przedziwnego światła” – wskazał wikariusz kościoła św. Witalisa.
Zakończeniem homilii diakona Radeckiego, były słowa modlitwy skierowanej do św. Witalisa: „Święty Witalisie, Męczenniku Pana, który pozostałeś Mu wierny, aż do końca. Prosimy Cię, oręduj za nami do Boga, abyśmy tak, jak ty, rozpoznali jaką godnością zostaliśmy obdarowani, jako chrześcijanie, i abyśmy w tej godności postępowali, trwając mocno w wierze, aby gdy przyjdzie Pan, zastał nas czuwających i gotowych na spotkanie. Broń nas, abyśmy nie wyrzekli się Boga, nawet w chwilach największych prób. Wzbudź w nas, św. Witalisie, głębokie przekonanie, że ten, kto wierzy w Jezusa Chrystusa, nie zostanie zawiedziony, ale kiedyś wejdzie do mieszkania, które przygotował nam Ojciec w niebie. Amen”.
Słowa podziękowania pod adresem obecnych na liturgii skierował ks. dr Ireneusz Świątek, rektor włocławskiego seminarium.
Po zakończonej Mszy świętej zgromadzeni księża moderatorzy, profesorowie i alumni udali się do refektarza seminaryjnego, by tam kontynuować odpustową radość.
W czasie uroczystości odpustowych, w kościele seminaryjnym, obecne były relikwie św. Witalisa, męczennika. Srebrny relikwiarz pochodzący z drugiej połowy XVIII wieku, na co dzień znajduje się w Muzeum Diecezjalnym we Włocławku.
Na początku liturgii uroczyście poświęcony został krucyfiks i obraz św. Witalisa, które wróciły po renowacji do seminaryjnej świątyni.
Witalis jak podaje tradycja miał być żołnierzem rzymskim, zamożnym mieszkańcem Mediolanu. Jego żoną była święta Waleria, ich synami, późniejsi święci męczennicy: Gerwazy i Protazy. Podczas egzekucji w Rawennie lekarza Ursycjusza, Witalis miał zachęcać, by wytrwał w wierze. Ursycjusz z męstwem poniósł męczeńską śmierć i został pochowany przez Witalisa. Wówczas padło oskarżenie o wyznawanie przez Witalisa wiary w Chrystusa. Zmuszany torturami do odstąpienia od wiary, ostatecznie został wrzucony do dołu, przysypany kamieniami i ziemią, lecz nie wyrzekł się Chrystusa. Data śmierci Męczennika jest niepewna: niektóre źródła podają, że poniósł męczeństwo za Nerona, inni za Marka Aureliusza. Kościół pw. św. Witalisa, położony nieopodal katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w ciągu roku jest zamknięty dla wiernych (od 1884). Zbudowany został w roku 1330 staraniem biskupa Macieja Gołańczewskiego, do roku 1411 pełnił funkcję kościoła katedralnego.
W tej świątyni alumni każdego dnia uczestniczą w Eucharystii, modlitwach. Włocławskie Seminarium Duchowne jest najstarszym, jakie powstało na ówczesnych ziemiach należących do państwa polskiego. Założone zostało 16 sierpnia 1569 r. przez biskupa Stanisława Karnkowskiego, zgodnie z uchwałami Soboru Trydenckiego. Obecnie we włocławskim seminarium do kapłaństwa przygotowuje się 20 alumnów.
