„Święty Stanisław Kostka - długoszańska pobożna rekreacja”
20 września 2019 r., tekst: SL; foto: KJ
W czwartek, 19 września, o godz. 18.00, w sali koncertowej Centrum Kultury Browar B. uczniowie i nauczyciele Zespołu Szkół Katolickich im. ks. Jana Długosza we Włocławku wystawili sztukę pt. „Święty Stanisław Kostka - długoszańska pobożna rekreacja”.
Inspiracją do spektaklu była książka pt. Na deskach karmelitańskiego teatru „Święty Stanisław Kostka” św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Jej autorzy: s. Maria Lucyna od Krzyża oraz ks. Henryk Seweryniak ze swadą, opowiedzieli w niej o młodziutkiej francuskiej karmelitance zauroczonej postacią polskiego świętego, który żył 300 lat przed nią.
Święta Teresa z Lisieux, bo o niej mowa, wstąpiła do Karmelu jako 18-letnia dziewczyna. Od początku towarzyszył jej obrazek św. Stanisława Kostki, zamieszkała w celi jemu właśnie dedykowanej, a jako młoda profeska została przydzielona do posługi starszej zakrystiance o imieniu siostra święty Stanisław. W Karmelu siostra Teresa przez trzy lata kontynuowała dzieło swojej poprzedniczki s. Agnieszki od Jezusa i organizowała przedstawienia. Pisała scenariusze, reżyserowała je, a w pięciu z ośmiu z nich grała główne role. Przedstawienia nazywano „karmelitańskimi pobożnymi rekreacjami”. Niosły radość, budowały więź między zakonnicami i pomagały zrozumieć sercem to, co nie zawsze jest zrozumiałe dla rozumu.
Kiedy s. Teresa otrzymała zlecenie na sztukę z okazji jubileuszu siostry Św. Stanisław, nie mógł powstać inny scenariusz, jak tylko poświęcony polskiemu świętemu Stanisławowi Kostce.
Postać świętego z Rostkowa do tego stopnia zafascynowała św. Teresę z Lisieux, że, pisząc, jak się okazało, swoją ostatnią ósmą sztukę dla karmelitańskiego teatrzyku właśnie o nim, zawarła w niej swój duchowy testament: „móc w niebie pracować dla zbawienia dusz”. W trakcie pisania scenariusza i jednocześnie rozwijającej się u niej choroby, postać świętego chłopca z Polski stała się dla niej wzorem. Pokora św. Stanisława Kostki, jego ogromne posłuszeństwo wobec Kościoła, wiara i miłość do Boga i Maryi, a przede wszystkim dokonane po śmierci cuda, stały się dla jego naśladowczyni dowodem na to, że można również po śmierci „czynić dobro na ziemi”.
Spektakl, na podstawie zawartego w książce scenariusza, wyreżyserowała Aneta Wąsik, kierownik szkolnego internatu, przy współpracy: Mileny Kujawy, Jakuba Zemlaka i piszącej te słowa, a wystąpili uczniowie Zespołu Szkół Katolickich im. ks. Jana Długosza we Włocławku.
Przedstawienie obejrzeli uczestnicy Ogólnopolskiego Zjazdu Stowarzyszenia Teologów Fundamentalnych, Koło Seniorów z parafii Szpetal Górny, a także rodziny uczniów „Długosza”.
