Biskup Włocławski przewodniczył wielkosobotniej modlitwie brewiarzowej
3 kwietnia 2021 r., tekst i foto: ks. AT
Wielka Sobota to w Kościele katolickim dzień ciszy, w którym wierni adorują Najświętszy Sakrament w Grobie Pańskim. Również Liturgia Godzin przesiąknięta jest tym tematem. „Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele”, mówi autor starożytnej homilii na Świętą i Wielką Sobotę (II czytanie Godziny Czytań).
Tego dnia, o godz. 8.00 w bazylice katedralnej zgromadzili się: Pasterza Diecezji wraz z grupą prezbiterów, sióstr zakonnych i wiernych świeckich, aby wspólnie oddać Panu chwałę słowami Psalmów Godziny Czytań i Jutrzni oraz wsłuchiwać się w słowo, które Bóg ma do przekazania człowiekowi dziś.
Krótkie rozważanie wygłosił ks. Mateusz Szurgot, kapelan Biskupa Włocławskiego. Wychodząc od stwierdzenia, że w grobie, w którym jest Chrystus, powinien leżeć człowiek - grzesznik, bo jak mówi św. Paweł w Liście do Rzymian: „zapłatą za grzech jest śmierć” (Rz 6, 23), ukazał ogrom Bożej miłości i miłosierdzia względem człowieka. „Jezus umarł za mnie, to znaczy: zamiast mnie; zajął miejsce, które przez grzech należało się mnie”, mówił Ksiądz Kapelan. Przedstawiając zaś właściwe rozumienie miłosierdzia, powiedział: „miłosierdzie, to nie jest zwykłe zapominanie na zasadzie: nic się nie stało. Miłosierdzie w zamyśle Bożym oznacza: «stało się, ale Ja umieram, żebyś ty mógł żyć; Ja ponoszę śmierć, która się tobie należała”. W tym kontekście przytoczył słowa modlitwy zanoszonej przez Kościół podczas Liturgii Męki Pańskiej: „Panie Jezu Chryste, nasze zmartwychwstanie i życie, podźwignij nas z grobu grzechów, nawiedź i napełnij duchową mocą. Spraw, abyśmy ugruntowani w wierze, nadziei i miłości mogli pojąć ze wszystkimi świętymi, jak wielka jest Twoja miłość.”
Na zakończenie przypomniał charakter Wielkiej Soboty: ciszę oraz zstąpienie Chrystusa do otchłani, skąd wyprowadził umarłych oczekujących na wejście do Królestwa Niebieskiego. „Dziś Kościół włącza także nas w to wezwanie Zbawiciela: «zbudź się o śpiący i powstań z martwych», mówił ks. Szurgot, prosząc, by zmartwychwstanie Jezusa napełniło wszystkich nową mocą i pomogło wejść w nowe życie z Chrystusem”.
Wyśpiewany hymn Benedictus był okazją uwielbienia Boga za dzieło odkupienia, a wezwania modlitwy uświadomiły po raz kolejny powszechność wspólnoty Kościoła.
Boże błogosławieństwo, udzielone obecnym przez ks. bp. Meringa, zakończyło poranną modlitwę Ludu Bożego.
