Bazylika katedralna: Dziękczynienie za 25 i 50 lat posługi kapłańskiej
16 maja 2018 r., tekst: al. ŁK; foto: ks. JG
„Chcę dziś Księżom, w tej katedrze podziękować, za 25 i 50 lat posługi kapłańskiej” - mówił Biskup Włocławski zwracając się do obchodzących złoty i srebrny jubileusz święceń kapłańskich. W dniu 15 maja br., o godz. 11.00 ks. bp W. Mering przewodniczył Eucharystii, którą koncelebrowali: ks. bp Stanisław Gębicki, ks. bp Bronisław Dembowski oraz Księża Jubilaci, dziękując za łaskę powołania i dar kapłaństwa.
Homilię wygłosił ks. prał. Zdzisław Pawlak, wychowawca kursu księży obchodzących srebrny jubileusz święceń kapłańskich. „Jubileusz to spojrzenie w przeszłość i jednocześnie dziękczynienie Panu Bogu za otrzymane dary” - mówił ks. Pawlak wracając myślą do dnia święceń kapłańskich Jubilatów, kiedy odpowiedzieli Chrystusowi: „Oto jestem. Poślij mnie!”. Kaznodzieja mówiąc o odkrywaniu sensu uczestniczenia w kapłaństwie Chrystusa, przypomniał słowa papieża Jana Pawła II: „Dar jest zawsze większy! I dobrze, że tak jest. Dobrze, że człowiek nigdy nie może powiedzieć, że już w pełni odpowiedział na dar. Ten dar jest mu wciąż zadany! Mieć świadomość tego, to znaczy żyć w pełni swoim kapłaństwem” (Jan Paweł II, „Dar i tajemnica”).
Nawiązując do często wygórowanych i błędnych oczekiwań, kaznodzieja wskazał na prawdziwą misję i zadanie: „Kapłan ma być przede wszystkim pasterzem […] jest tym, którego Bóg obdarzył kapłaństwem Jezusa Chrystusa. Kapłan jest tym, który realizuje Jego misję, jest tym, którym Bóg się posługuje”.
„Prosimy Cię Panie, Boże, abyś szedł z nami i nam błogosławił! […] byśmy byli błogosławieństwem dla Ludu Bożego, bo nie ma nic większego nad człowieka, który jest błogosławieństwem dla drugich” - zakończył modlitwą ks. prał. Zdzisław Pawlak.
Na zakończenie ks. bp Wiesław Mering złożył życzenia Jubilatom podkreślając wartość wspólnego dziękczynienia, by móc „z nowym zapałem, z nową siłą podjąć zadania, które Chrystus na nas nałożył”.
Zwracając się wprost do Księży Jubilatów hierarcha odniósł się do słów pierwszego czytania (Dz 20,17-27), przestrzegając przed pokusą ucieczki i rezygnacji. Święty Łukasz zapisał słowa świętego Pawła: „[…] nie uchylałem się tchórzliwie od niczego, co pożyteczne [...]” (Dz 20,20), „[…] nie uchylałem się tchórzliwie od głoszenia wam całej woli Bożej [...]” (Dz 20,27). „Jedno z tych zdań, którego nigdy nie zapomnę”, mówił bp. Mering odwołując się do inauguracyjnej homilii papieża Benedykta: „Módlcie się za mnie, abym nie uciekał z obawy przed wilkami”. Biskup Włocławski przywołał także świadectwo życia bł. bp. Michała Kozala, który był „wielkim świadkiem wiary”, oraz Sł. Boży kard. Stefana Wyszyńskiego.
Pasterz Kościoła włocławskiego nawiązując do przykładu Apostoła Narodów, wezwał do pochylenia się nad czasem, który mija, nad działaniami - z pokorą i nadzieją. „[…] żebyście mijając Chrystusa w dniu, który nadejdzie dla nas wszystkich, mogli być pewni, że usłyszycie te Jego słowa, które zapisał Ewangelista” «Dobrze, sługo dobry i wierny! [...] Wejdź do radości twojego pana» (Mt 25,23)”, zakończył hierarcha, podkreślając znaczenie gorliwości i świadectwa.
Po liturgii eucharystycznej słowo podziękowania w imieniu wszystkich jubilatów skierował ks. Zbigniew Zarembski. „Radość i wdzięczność wypełnia nasze serca za wielki dar, którym przed laty zostaliśmy przez Boga obdarzeni” - powiedział ksiądz Jubilat, prosząc o dalszą modlitwę.
Księża obchodzący swój złoty jubileusz kapłaństwa sakrament święceń otrzymali 23 czerwca 1968 r. z rąk ks. bp. Antoniego Pawłowskiego w Kaliszu. Święceń prezbiteratu dnia 29 maja 1993 r. diakonom, a dziś srebrnym jubilatom we włocławskiej katedrze udzielił ks. bp Bronisław Dembowski. Diakonom pochodzącym z nowo powstałej wówczas diecezji kaliskiej, studiującym w WSD we Włocławku, święceń prezbiteratu udzielił ks. bp Stanisław Napierała, trzy dni wcześniej 26 maja 1993 r.
Uroczystej liturgii śpiewem towarzyszyła schola klerycka pod dyrekcją ks. prał. Józefa Nowaka.
