Dziś 122. rocznica urodzin i 99. święceń kapłańskich bł. kard. Stefana Wyszyńskiego


3 sierpnia 2023 r.

Dziś 122. rocznica urodzin i 99. święceń kapłańskich bł. kard. Stefana Wyszyńskiego

122 lata temu, 3 sierpnia 1901 r., w Zuzeli, urodził się bł. kard Stefan Wyszyński, a 23 lata później, 3 sierpnia 1924 r. we włocławskiej katedrze, z rąk sługi Bożego bp. Wojciecha Owczarka, ówczesnego sufragana włocławskiego, przyjął święcenia kapłańskie.
 
W latach 1917–1920 uczył się w liceum włocławskim im. Piusa X (Niższe Seminarium Duchowne). W latach 1920–1924 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku.
 
Po święceniach kapłańskich był m.in. wikariuszem we włocławskiej parafii katedralnej oraz redaktorem dziennika diecezjalnego „Słowo Kujawskie”.
 
W latach 1925–1929 studiował na Wydziale Prawa Kanonicznego oraz Prawa i Nauk Ekonomiczno-Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył tytułem doktora. Po ukończeniu studiów odbył podróże w celu obserwacji rozwoju katolickiej myśli społecznej po Austrii, Włoszech, Francji, Belgii, Holandii i Niemczech.
 
W 1931 r. był wikariuszem w parafii Świętej Rodziny w Przedczu. W latach 1931–1939 wykładał prawo kanoniczne, socjologię i katolicką naukę społeczną Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Od 1932 pełnił obowiązki redaktora naczelnego miesięcznika włocławskiego „Ateneum Kapłańskie”. Ponadto pełnił funkcję promotora sprawiedliwości i obrońcy węzła małżeńskiego w Sądzie Kościelnym Diecezji Włocławskiej (1932–1938), a od 1938 był również sędzią Sądu Kościelnego.
 
Po wybuchu II wojny światowej z polecenia bp. Michała Kozala, późniejszego błogosławionego, ukrywał się w niebezpieczeństwie aresztowania przez Gestapo w różnych miejscowościach.
 
W okresie powstania warszawskiego pod pseudonimem „Radwan III” był kapelanem Armii Krajowej w grupie „Kampinos” i szpitalu powstańczym w Laskach. Otrzymał stopień porucznika duszpasterstwa Wojska Polskiego.
 
Po zakończeniu wojny wrócił do Włocławka, gdzie organizował Wyższe Seminarium Duchowne. Pełniąc obowiązki rektora, profesora i ojca duchownego kleryków, był również wikariuszem w parafii św. Jana Chrzciciela w Lubrańcu i proboszczem parafii św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Kłobii oraz parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Zgłowiączce. Jeszcze w 1945 r. założył i był pierwszym redaktorem naczelnym czasopisma „Ład Boży”.
 
Po latach Prymas Tysiąclecia wspominał: „Jestem kapłanem, który wyrósł pod skrzydłami Świętej Matki Kościoła włocławskiego, który swego ducha wypielęgnował w katedrze włocławskiej, który wziął wychowanie kapłańskie od doświadczonych profesorów i wychowawców tego seminarium”.
 
W 1946 r. papież Pius XII mianował go biskupem diecezji lubelskiej. Dwa lata później, po śmierci kardynała Hlonda, został podniesiony do godności arcybiskupa metropolity warszawsko – gnieźnieńskiego, prymasa Polski, a 12 stycznia 1953 r. otrzymał kapelusz kardynalski.
 
Zmarł 28 maja 1981 r., w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Jego beatyfikacja odbyła się 12 września 2021 w świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. Imię bł. kard. Stefana Wyszyńskiego nosi m.in. włocławskie Wyższe Seminarium Duchowne.