Parafie

Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jakuba Apostoła

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 8:30, godz. 10:00, godz. 11:30, godz. 17:00 (Szadek)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 7:00, godz. 18:00 (Szadek)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 7:00, godz. 18:00 (Szadek)

Księża

• ks. Maciej Korczyński - Proboszcz
• ks. Robert Maciejewski - Wikariusz

Kościoły

• kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - Szadek
• kościół pw. Świętego Idziego - Szadkowice-Ogrodzim
• kaplica [bez wezwania] - Suchoczasy
• kaplica [bez wezwania] - Przatówek

Historia parafii

Stare miasto królewskie założone na prawie polskim przed XIII w. W 1401 r. przeniesione na prawo magdeburskie. Od XIV w. miejsce wyroków sądowych i sejmików Ziemi Sieradzkiej. Wielokrotnie niszczone pożarami i przemarszem wojsk. Duży ośrodek handlu i licznych warzelni piwa. To świetnie rozwijające się miasto zaczyna chylić się ku upadkowi od 1630 r., gdy spadło na nie szereg klęsk: pożary, przemarsze wojsk, kontrybucje i związane z tym klęski głodu, które spowodowały wyludnienie. Parafia erygowana w XII w., do 1818 r. w archidiecezji gnieźnieńskiej. Pierwotny kościół parafialny został spalony przez Krzyżaków w 1331 r. Od 1510 r. istniał w parafii kościół Św. Ducha, fundowany w 1510 r. przez Elżbietę Wolską. Konsekrowany w 1540 r. pw. Świętej Trójcy, Bożego Ciała, św. Hipolita i Tow. oraz św. Leonarda. Spłonął w drugiej połowie XVII w. Odbudowany ok. 1740 r. przez ks. Kazimierza Burskiego. Następnie przeszedł w ręce protestantów. Odzyskany przez katolików pod koniec XIX w. Rozebrany w 1908 r. W 1788 r. akta wspominają kościół lub kaplicę publiczną pw. św. Bartłomieja – może pomyłka z kościołem cmentarnym św. Idziego. Obecny kościół zbudowany w 1331 r., konsekrowany w 1335 r. pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jakuba Ap. przez abp. Janisława. Odnowiony w 1551 r. kosztem plebana Rafała Wargawskiego, kanonika kujawskiego i krakowskiego, oraz w 1738 r. Spłonął w 1802 i 1868 r. Restaurowany ponownie w latach: 1870, 1923–1924 i 1969–1971. Gotycki, murowany, trzynawowy, halowy, sklepienie z XVI w. Ołtarz główny i dwie pary bocznych późnorenesansowe z początku XVII w., bogato rzeźbione. Rzeźba Pieta gotycka z połowy XV w. Chór muzyczny z XVI w. Wiszący medalion – rzeźba późnogotycka Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVI w. Chrzcielnica metalowa gotycka ze sceną Ukrzyżowania z XIV w. Wielki krzyż wiszący, prawdopodobnie szkoły Wita Stwosza. Monstrancja wieżyczkowa, późnogotycka z XVI w. Freski gotyckie z XV w. Obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVII w. Rzeźby św. Rocha, św. Jana Nepomucena, św. Wawrzyńca z XVIII w. Ambona z połowy XVII w. Relikwiarze drewniane gotyckie z XVII w. Płyta nagrobkowa z XVII w. Kielichy z XVII w. Drzwi żelazne z XV w. Epitafia Jana i Sebastiana Tarnowskich z połowy XVII w. malowane na blasze ołowianej. Dzwonnica gotycka, murowana z XIV w., nadbudowa barokowa z XVIII w. W kościele parafialnym w czasie II wojny światowej był magazyn zboża. Od 2011 r. trwają prace remontowe elewacji kościoła. W tym czasie przebudowano i poddano renowacji spękane fragmenty murów kościoła. Wyremontowano rynny i fragmenty dachu. Wybrano nowe, dębowe drzwi do zakrystii kościoła. Przebudowano i zabezpieczono dwa wejścia do przerwy kościoła. Wymieniono instalacji elektrycznej. Nowe nagłośnienie w kościele i na zewnątrz. Wykonano nowe, dębowe drzwi do zakrystii kościoła. Przebudowano i zabezpieczono dwa wejścia do kościoła. Wymieniono instalację elektryczną. Zainstalowano nowe nagłośnienie w kościele i na zewnątrz. Nowy rzutnik multimedialny. Naprawa i przebudowa instalacji grzewczej kościoła. W latach 2015–2017 wykonano zabezpieczenie przeciwwilgociowe kościoła. Zamontowano monitoring. Ocieplono ławki. Kościół cmentarny pw. św. Idziego, prawdopodobnie stoi w miejscu pierwotnego kościoła parafialnego. W aktach wspomniany w r. 1398 jako murowany. Popadł w ruinę; w 1740 r. wystawiono nowy drewniany, remontowany w 1788 r. nakładem Daniela Sucheckiego. Obecny, murowany, wybudowany w latach 1858–1860 staraniem wikariusza Teodora Majera. W ołtarzu głównym obraz św. Idziego, malował L. Starzkowski 1861 r., tabernakulum z pierwszej połowy XVII w. Ołtarze boczne z XVIII w. Obraz św. Idziego z XVII w. i stacje drogi krzyżowej z XVIII w. W kościele przebudowano główne wejście do kościoła, nowe schody i kostkę. Zainstalowano nowe nagłośnienie wewnątrz i na zewnątrz kościoła. Nowe oświetlenie kościoła i placu. Ocieplenie ławek. Naprawa dachu kościoła. Kaplica w Suchoczasach, murowana. Kaplica w Domu Pomocy Społecznej w Przatówku. Krzyże przydrożne: Szadek – 3 krzyże na jednym postumencie jako wotum za ustanie epidemii cholery, Antonin – 2, Choszczewo – 2 (1 sprzed wojny), Dziadkowice – 2, Górna Wola, Góry Prus. – 2, Grzybów – 2, Grabowiny, Jamno, Kobyla, Kromolin Nowy, Stary – 2, Mostki – 2, Osiny – 3, Ogrodzim, Piaski, Rzemiszew, Rzepiszew – 5; Suchoczasy – 3; Szadkowice – 2; Wielka Wieś. Kapliczki: Kromolin Nowy – kapliczka na drzewie; Piaski – kapliczka na drzewie; Prusinowice – kapliczka Matki Bożej Częstochowskiej, św. Rocha; Rzepiszew.