Parafie

Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 9:00, godz. 11:30, godz. 16:00 (Krzywosądz)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 17:00 (Krzywosądz)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 17:00 (Krzywosądz)

Księża

• ks. Jacek Borowski - Proboszcz

Kościoły

• kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - Krzywosądz
• kaplica pw. Świętego Józefa - Krzywosądz

Historia parafii

Miejscowość była gniazdem znanego już w czasach piastowskich rodu Krzywosądów herbu Niesioba. Od XVI w. Krzywosądz przeszła w posiadanie Zakrzewskich, prawdopodobnie drogą koligacji małżeńskich. Od Zakrzewskich przeszła we władanie Niemojewskich. W ich posiadaniu pozostawała krótko, bo już w 1720 r. dobra wykupił Joachim Modliński. Ród Modlińskich panował tu do końca XIX w. Pod Krzywosądzą 19 lutego 1863 r. miała miejsce pierwsza bitwa oddziału powstańców styczniowych dowodzonego przez Ludwika Mierosławskiego z wojskami carskimi. Parafia Krzywosądz należy do najstarszych parafii w regionie kujawskim, chociaż wzmianka historyczna o niej jak i o miejscowym kościele pochodzi z 1489 r. Parafia miała patronat szlachecki. Toteż jej poziom, nie tylko materialny, był odbiciem troski kolatorów. Kiedy w XVI wieku stali się nimi hołdujący innowierstwu Zakrzewscy, nie było tu stałego proboszcza, lecz opłacani przez kolatorów kapłani, często nie posiadający aprobaty biskupiej. Natomiast brak troski osiemnastowiecznych kolatorów groził wręcz zniesieniem parafii. Podobnie brak stałego proboszcza – chociaż z innego powodu: bo należne mu uposażenie zabierał dwór, wypłacając tylko pensję – ponownie doprowadził do takiego zaniedbania, że noszono się z zamiarem likwidacji parafii i podzielenia jej między sąsiednie – Sędzin i Byczynę. Zapobiegła temu ambicja kolatorów. W 1981 roku z parafii Krzywosądz wyłoniona została parafia Dobre. Pierwszy kościół już pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, drewniany, prawdopodobnie ufundowany przez ród Krzywosądów, mógł powstać już w XII w., chociaż jego istnienie potwierdza dokument dopiero z 1489 r. Mimo że w XVI wieku, kiedy miejscowi kolatorzy stali się innowiercami, jego stan był dość opłakany, przetrwał on do początków XVII wieku. Nawrócony z innowierstwa Stanisław Zakrzewski w 1643 r. wzniósł nową, również drewnianą, świątynię pod dawnym wezwaniem. Już w drugiej połowie osiemnastego wieku była do tego stopnia zniszczona, że grożono zamknięciem jej. W tej sytuacji w 1788 r. Aleksander Modliński dokonał remontu kościoła i to tak gruntownego, że niektórzy uważali, iż wystawił nową świątynię. Niedostateczna troska kolatorów spowodowała, że odremontowana świątynia po kilkudziesięciu latach znów zaczęła chylić się ku upadkowi. W 1863 r. Józef i Ludwika z Biesiekierskich Modlińscy wystawili nowy kościół, pod dawnym wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który służy parafii po dzień dzisiejszy. Zbudowany na planie prostokąta, z bali dębowych, na fundamencie granitowym, w stylu neogotyckim. W południowo-zachodnim narożu głaz z wyrytą datą 1861. Prezbiterium dwuprzęsłowe, z przybudówkami po bokach, ponad którymi znajdują się dawne loże kolatorskie. Dach kryty blachą. W narożach i na kalenicy od wschodu czworoboczne wieżyczki. Od zachodu nadbudowana kwadratowa wieża. Ołtarz główny, ambona, chrzcielnica neogotyckie; ławy kolatorskie z herbami Tępa Podkowa i Pomian. W ołtarzach bocznych kopie zrabowanych w latach siedemdziesiątych obrazów św. Antoniego i św. Józefa. Dzwonnica drewniana na fundamencie kamiennym, trzy dzwony. W 1986 r. pomalowano nawierzchnię dachową i założono rynny. W 1987 r. wprawiono cztery nowe okna, przeprowadzono remont kapitalny kruchty i wprawiono, z zachowaniem dawnych wzorów, nowe drzwi główne i boczne z drzewa jesionowego, przeprowadzono prace malarskie kościoła na zewnątrz. W 1989 r. został przeprowadzony gruntowny remont organów. W latach dziewięćdziesiątych XX w. została dokonana konserwacja kościoła, remont wieży i wyprostowano krzyż. W latach 2003–2009 wykonano konserwację i malowanie dachu. W sześciu oknach zostały wstawione witraże: Matki Bożej Fatimskiej, Jezusa Miłosiernego, św. Józefa, św. Floriana, sługi Bożego Jana Pawła II, sł. Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego. W ostatnich latach wykonano malowanie kościoła z zewnątrz, wymieniono belki konstrukcyjne, założono nowe ogrodzenie na cmentarzu od strony zachodniej. Poddano renowacji obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Wykonano kapitalny remont dachu zabytkowej plebanii. Kościół w Krzywosądzy był dwukrotnie ograbiony przez nieznanych sprawców. W nocy z 16 na 17 sierpnia 1976 r. zrabowano tabernakulum, w nim 2 puszki, w tym jedną z Najświętszym Sakramentem oraz zabytkowe obrazy św. Józefa i św. Antoniego z bocznych ołtarzy. Ten ostatni, szkoły włoskiej z XVII w. Obrazy odtworzył w 1977 r. artysta malarz Józef Wasiołek, rodak zamieszkały w Łodzi. Powtórnego włamania dokonano 30 maja 1979 r. Świętokradcy obrabowali zakrystię zabierając zabytkową monstrancję z XVIII w., 2 puszki, 2 kielichy – w tym 1 zabytkowy z XV w. – oraz zabytkowy pacyfikał. Obecnie kościół posiada 3 puszki, 2 kielichy, 2 monstrancje. Naczynia te nie przedstawiają większych wartości artystycznych i zabytkowych. Kaplice: kaplica na cmentarzu grzebalnym – pw. św. Józefa. Krzyże przydrożne: Krzywosądz – 3, Altana, Bodzanowo, Czołpin – 2, Dęby – 2, Morawy, Narkowo, Smarglin, Kolonia Krzywosądz. Figury Matki Bożej: Dęby i Smarglin; figura św. Floriana: Krzywosądz. We wsi Borowo znajduje się pomnik poświęcony poległym w Powstaniu Styczniowym w 1863 r.