Parafie

Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 7:00, godz. 8:30, godz. 10:00, godz. 11:30, godz. 13:00, godz. 18:00 (Lipno); godz. 10:00 (Radomice); godz. 7:00 (Lipno)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 7:00, godz. 18:00 (Lipno)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 7:00, godz. 18:00 (Lipno)

Księża

• ks. Mirosław Korytowski - Proboszcz
• ks. Krzysztof Tomaszewski - Wikariusz
• ks. Łukasz Sztylka - Wikariusz
• ks. Krzysztof Włodarczyk - Wikariusz

Kościoły

• kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - Lipno
• kościół pw. Opieki Świętego Józefa - Radomice
• kaplica [bez wezwania] - Lipno
• kaplica [bez wezwania] - Lipno

Historia parafii

Pierwotnie zapewne gród wczesnośredniowieczny, według tradycji usytuowany na wzgórzu zwanym Górą św. Antoniego. Władysław, książę łęczycki i dobrzyński udzielił w r. 1349 zezwolenia na lokowanie miasta i nadał prawa chełmińskie. W końcu XIV w. Lipno stało się stolicą utworzonego wówczas powiatu i miejscem sądów ziemskich oraz sejmików szlachty dobrzyńskiej. Kilkakrotnie niszczone przez Krzyżaków. W pd. wsch. części miasta, w pobliżu cmentarza, Góra św. Antoniego z parkiem miejskim. Kiedyś istniały tu dwie synagogi z XIX i XX w. Data erekcji parafii nieznana. Parafia wzmiankowana w 1379 r. Do 1925 r. należała do diecezji płockiej. Kiedyś istniały kościoły: Ducha Świętego, wzniesiony w 1775 r., i św. Bartłomieja, rozebrany w 1819 r. Obecny kościół zbudowany lub przebudowany z wykorzystaniem fragmentów wcześniejszego z połowy XIV w. W końcu XVIII w. przejściowo nieużywany na skutek zrujnowania. Restaurowany w 1819 r., m.in. przez wykonanie pozornego sklepienia nawy i obniżenie dachów; w 1869 r. remont dachu i wieży; gruntowny remont kościoła w latach 1880–1884, w tym czasie wzniesienie niestylowej zakrystii, kaplic św. Barbary i św. Teresy, chóru muzycznego oraz przebudowa kruchty północnej. Ostatnio odnawiany w latach: 1956, 1967–1975, 1978–1980, 2016–2018. W latach 2006–2009 wykonano diamentowanie prezbiterium i zakonserwowano zewnętrzną elewację łączenie z freskiem i krzyżem. Gotycki, orientowany, murowany z cegły o układzie wendyjskim w dolnych i gotyckim w górnych częściach ścian. Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte nieregularnym pięciobokiem. Od zachodu czworoboczna wieża. W kruchcie pn. portal gotycki ostrołukowy, czterouskokowy z wałkami z formowanej cegły, otynkowany. Na zewnątrz kościół z wyjściem wieży opięty dwuskokowymi szkarpami. Okna ostrołukowe w prezbiterium i nawie od pn. powiększone, ponadto w zamknięciu zamurowane. Między nawą a prezbiterium szczyt trójkątny z 1819 r. zwieńczony krosnem na sygnaturkę. Polichromia autorstwa Zygmunta Klaryski, z 1973 r., odnowiona w latach 1992–1993. Ołtarz główny manierystyczny z pierwszej połowy XVII w. przeniesiony ok. r. 1762 ze Skępego, odnowiony w 1952, 1975, 2011 r., z dwiema ażurowymi, bogato dekorowanymi kolumnami na konsolkach w kształcie herm, z aniołami oraz z naddatkami z rzeźbami świętych, archaniołów, Trójcy Świętej, Matki Bożej Niepokalanie Poczętej; w polu środkowym obraz Wniebowzięcia namalowany przez Wojciecha Gersona. Dwa ołtarze boczne rokokowe z fragmentami barokowymi z ok. połowy XVIII w., z obrazami Józefa Buchbindera. Ambona rokokowa z drugiej połowy XIX w. Monstrancja regencyjna z 1751 r. Chrzcielnica rzeźbiona, marmurowa, dłuta artysty Prószyńskiego. Na froncie kościoła statua Matki Bożej Niepokalanej z marmuru kararyjskiego tegoż artysty. Kościół otoczony murem wzniesionym w 1859 r. z kamienia polnego, w nim od pn. zach. brama wzniesiona w latach 1880–1884 według projektu Dubalskiego. Organy 30-głosowe, przebudowane w 1956 r. Kaplica cmentarna wzniesiona w 1837 r. na miejscu rozebranego kościoła pw. św. Barbary, neogotycka, murowana z cegły, otynkowana. Kościół filialny pw. Opieki św. Józefa w Radomicach wybudowany w 1986 r. Kaplica w Szpitalu Miejskim. Krzyże przydrożne: Ignackowo, Kłokock, Radomice, Tomaszewo. Figury maryjne: Głodowo – 2, Białowieżyn, Kłokock, Ośmiałowo, Radomice Kolonia, Rumiankowo; św. Antoniego: Lipno, ul. Piłsudskiego.