Parafie

Parafia pw. Świętej Urszuli

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 7:00, godz. 8:30, godz. 10:00, godz. 11:30, godz. 16:00 (Kowal)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 7:00, godz. 18:00 (Kowal)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 7:00, godz. 18:00 (Kowal)

Księża

• ks. Piotr Głowacki - Proboszcz
• ks. Jakub Kośka - Wikariusz
• ks. Sebastian Szkop - Wikariusz

Kościoły

• kościół pw. Świętej Urszuli - Kowal
• kaplica [bez wezwania] - Kowal

Historia parafii

Miasto Kowal istniało zapewne już w czasach przedchrześcijańskich. W początkach XII w. występowało pod nazwą Kowale. Jako miasto królewskie posiadało przywileje nadane mu przez Zygmunta Augusta. Przywileje te gwarantowały liczne swobody, jarmarki, konfraternie i cechy. Miasto zwolnione zostało od rozmaitych opłat i powinności. Starosta grodowy odbywał tu sądy, a kasztelan kowalski zasiadał w senacie. 30 kwietnia 1310 r. w zamku kowalskim urodził się ostatni z rodu Piastów – Kazimierz. W latach 1327 i 1331 zamek i miasto Kowal zostało zniszczone przez Krzyżaków i tylko dzięki staraniom Kazimierza Wielkiego dźwignęło się z ruin. W 1575 r. przy kościele farnym arcybiskup lwowski Jan Dymitr Solikowski założył bractwo św. Anny, które zostało potwierdzone przez papieża Sykstusa V. W 1612 r. działało tu silne Arcybractwo Różańca. Dnia 13 VII 1778 r. sufragan płocki Michał Żurawski wprowadził do tutejszego kościoła bractwo św. Barbary. W Kowalu na wójtostwie, w 1548 r., urodził się Piotr Tylicki, najpierw biskup włocławski, a potem krakowski. Niegdyś w parafii Kowal były cztery świątynie. Kościół św. Mikołaja. Pierwsza wzmianka o tej świątyni, pierwszej chronologicznie w Kowalu, pochodzi z roku 1185. Był to kościół, czy kaplica, przy grodzie kowalskim, początkami swymi sięgający zapewne czasów znacznie wcześniejszych, fundacji monarszej. Podzielił los zamku kowalskiego, zniszczonego przez Krzyżaków ok. 1330 r. Odbudowano go, już jako świątynię murowaną, w bliżej nieokreślonym czasie. W drugiej poł. XVI w. dobudowano drewniane prezbiterium. Często naprawiany, przetrwał do poł. XVIII w. Przed 1765 r. uległ pożarowi. Stojące długo mury rozebrano ostatecznie w 1804 r. Kościół Ducha Świętego. Za zgodą króla, do którego należał Kowal, przy tamtejszym przytułku, ok. 1471 r., Mikołaj Kościelecki ufundował drewnianą świątynię pw. Ducha Świętego, bogato uposażoną. Spłonęła ona w 1610 r., ale dzięki ofiarności ludzi pobożnych niebawem została odbudowana i konsekrowana w 1631 r. Zniszczona podczas wojen szwedzkich i odbudowana, także z drewna. Kolejno odbudowano ją w latach 1779–1786. Spaliła się w 1832 r. i już nie została odbudowana. Kościół św. Fabiana i Sebastiana. Powstał zapewne ze wspólnej fundacji biskupa Piotra Tylickiego i mieszczan Kowala na początku XVII w. jako drugi kościół szpitalny. Świątynia ta, wraz z przytułkiem, została zniszczona podczas wojen szwedzkich. Szpital, a niebawem i kościół, odbudowano ok. 1711 r. staraniem mieszczan. Naprawiono go przy końcu XVIII w. Na początku XIX w. starania o ten kościół czynili protestanci. Broniono go, motywując, że był potrzebny parafii, ponieważ wówczas remontowano świątynię parafialną. Nieoczekiwanie w 1823 r. postanowiono go rozebrać. W 1824 r. już nie istniał. Kościół św. Rocha wybudowano w 1877 r. staraniem parafii, na skraju miasta, przy drodze w kierunku Lubienia. Przetrwał do 1939 r., kiedy to został rozebrany przez Niemców. Obecnie istniejący kościół parafialny św. Urszuli tradycja przypisuje fundacji Kazimierza Wielkiego. Najpierw było murowane prezbiterium, do którego dobudowano drewnianą nawę główną. Jeszcze w XVI w. nosił wezwanie św. Szczepana, św. Małgorzaty i Urszuli. Ta świątynia spłonęła w 1600 r. Odbudowana została z fundacji pochodzącego z Kowala Piotra Tylickiego. Powiększono ją i dobudowano wyniosłą wieżę. Konsekrował ją przed 1632 r. sufragan włocławski, bp Baltazar Miaskowski. Tenże Tylicki ufundował przy tej świątyni kolegium mansjonarzy, podnosząc tym samym kościół kowalski do godności prepozytury. W 1646 r. od uderzenia pioruna spłonęła wieża, ale niebawem została odbudowana. Nowy kościół nosił już tylko jedno wezwanie – św. Urszuli. Na początku XIX w. był on już tak zniszczony, że w 1818 r. nakazano go zamknąć, a nabożeństwa przenieść do innej świątyni w Kowalu. Remont rozpoczęto w 1821 r. Obniżono wieżę, a w 1829 r. dobudowano nawy boczne. Polichromia z 1900 r. W latach 1979–1982 odnowiono polichromię. Kościół został wyposażony w instalację elektryczną i grzewczą. Zainstalowano nowe organy 14-głosowe. W latach 1990–1993 odnowiono elewację zewnętrzną kościoła przez zbicie starego tynku i położenie nowego. Wieża kościoła została wyremontowana i pokryta blachą miedzianą, dach nawy głównej także pokryto blachą. W 1996 r. odwodniono kościół, założono nowe odgromniki oraz położono wokół kościoła chodnik z polbruku. Otwarto nowe wejście do kościoła od ul. Tylickiego. W 1997 r. z wieży zdjęto dzwony i umieszczono w nowo zbudowanej dzwonnicy. Do dwóch dotychczasowych o imionach „Maryja” i „Józef” dodano trzeci o imieniu „Jan Paweł II”, kościół otrzymał zewnętrzną iluminację, uzupełnione zostały brakujące ławki i konfesjonały. W czasie II wojny światowej skradziono 3 dzwony, zniszczono wiele szat liturgicznych, ksiąg. Naczynia liturgiczne zostały przechowane. W 2005 r. osuszono przeprowadzono prace związane z osuszeniem fundamentów i murów kościoła; w 2007 r. odnowiono część polichromii w kościele w miejscu nowych tynków; w 2008 r. wykonano generalny remont parkanu wokół kościoła oraz odrestaurowano portal bp. P. Tylickiego i popiersie króla Kazimierza Wielkiego; w 2009 r. pomalowano elewację kościoła; w 2010 r. odrestaurowano główny ołtarz. W latach 2011–2016 odrestaurowano ołtarz Matki Bożej Różańcowej i św. Józefa oraz krucyfiks w belce tęczowej. W 2016 r. ukończono remont domu parafialnego. W latach 2017–2019 dokonano remontu dachu na kościele kładąc blachę miedzianą; odrestaurowano ołtarz Madonny z Dzieciątkiem oraz Miłosierdzia Bożego w bocznych nawach. Na cmentarzu położono 600 m2 chodnika z kostki. W 2020 r. wykonano nowe ogrodzenie przy parkingu kościelnym i od strony ogrodu. Kaplica w Domu Pomocy Społecznej w Kowalu. Na terenie parafii są 4 kapliczki poświęcone Matce Bożej i 11 krzyży.