Parafie

Parafia pw. Świętej Katarzyny Panny i Męczennicy

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 8:00, godz. 9:30, godz. 11:30 (Pęczniew)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 8:00, godz. 18:00 (Pęczniew)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 8:00, godz. 18:00 (Pęczniew)

Księża

• ks. Marek Daczkowski - Proboszcz

Kościoły

• kościół pw. Świętej Katarzyny Panny i Męczennicy - Pęczniew
• kaplica [bez wezwania] - Pęczniew

Historia parafii

Wieś szlachecka, dawniej nazywana Pięczniew lub Pyacznowo. Parafia erygowana w pierwszej połowie XIV w. W latach 1497–1642, 1882–1958 filią parafii było Siedlątków. Drugi z rzędu kościół wybudował w 1761 r. Tomasz z Głogowa Kossowski. W XIX w. (w roku 1818 staraniem parafian) świątynia została wydłużona ku zachodowi. Kościół drewniany, konstrukcji zrębowej, z bali modrzewiowych – część dobudowana w 1818 r. z bali sosnowych, wzmocniony w 1946 r. lisicami, orientowany, na planie prostokąta, jednonawowy, na zewnątrz oszalowany unikalnie – poziomy szalunek na wzór boniowania (rowkowanie elewacji profilami prostokątów). Prezbiterium zamknięte wielobocznie z zakrystią od północy. Nawa wyższa i szersza z kruchtą od południa. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupkach, z lekko wybrzuszonym parapetem. Dachy dwuspadowe – nad zakrystią pulpitowy, kryte gontem modrzewiowym (dach kruchty kryty blachą miedzianą). Dzwonnica wzniesiona na nowo w 1954 r. (poprzednia zniszczona w latach okupacji niemieckiej), trzy dzwony (jeden z 1648 r. z herbem Pobóg). Drzwi klepkowe ze starym zamkiem z ok. 1750 r. Ołtarz główny, późnorenesansowy z ok. 1640 r., z barokowymi uszakami z akantu z ok. 1700 r., barokowym obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem i rzeźbami św. Wojciecha, św. Stanisława i św. Katarzyny. Odrestaurowany w 1998 r. Dwa ołtarze boczne barokowe; w lewym – obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w sukience drewnianej; w prawym – obraz św. Wojciecha. Ambona późnorenesansowa z ok. 1640 r. Chrzcielnica z drugiej połowy XVII w., odrestaurowana w 1997 r. Kropielnica kamienna barokowa. Obrazy: św. Anny Samotrzeć, malowany na drewnie, z pocz. XVII w., odrestaurowany w 1997 r.; św. Antoniego z Dzieciątkiem z XVIII/XIX w. Rzeźby: Chrystusa Zmartwychwstałego, barokowa; fragmenty ołtarza z końca XVII w. Monstrancja wieżyczkowa z pocz. XVII w., srebrna, pozłacana. W drugiej połowie XVIII w. w dworach w Popowie i Rudnikach istniały kaplice. Parafia o walorach turystycznych, położona nad zbiornikiem „Jeziorsko”. Przy kościele pomnik Jana Pawła II, grota Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Świątynia gruntownie odrestaurowana wewnątrz wraz z barokowym wyposażeniem w latach 1994–2000. W latach 2003–2009 odnowiono też stacje drogi krzyżowej, figurę Pana Jezusa Zmartwychwstałego, krzyż procesyjny oraz kapliczkę przydrożną w Popowie. W roku 2017 wzmocniono fundamenty i wymieniono modrzewiową podwalinę. W latach 2018–2019 wyremontowano ściany zrębowe i wymieniono oszalowanie zewnętrzne zachowując wzór boniowania oraz zestawiono na nowo boczną kruchtę. W roku 2020 postawiono na nowo wieżyczkę na sygnaturę w jej pierwotnym barokowym kształcie oraz wyremontowano więźbę dachową kryjąc dach gontem modrzewiowym – przywracając świątyni jej pierwotny stan. Krzyże przydrożne i kapliczki maryjne: w każdej miejscowości. Rudniki – kapliczka św. Antoniego.