Parafie

Parafia pw. Świętej Jadwigi Śląskiej

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 7:30, godz. 9:00, godz. 11:30 (Karnkowo)

Msze Św. w dni robocze:
pon, wt, czw, pt: godz. 7:00; śr, sob: godz. 7:00, godz. 17:00 (Karnkowo)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 7:00 (Karnkowo)

Księża

• ks. Daniel Augustyniak - Proboszcz

Kościoły

• kościół pw. Świętej Jadwigi Śląskiej - Karnkowo
• kaplica [bez wezwania] - Karnkowo

Historia parafii

Najstarsza wzmianka o miejscowości Karnkowo pochodzi z 1271 r. Przez wieki była to siedziba rodu Karnkowskich, z których najsłynniejszym był Stanisław Karnkowski (1520–1603), biskup włocławski, a potem arcybiskup gnieźnieński. Erekcja parafii w 1779 r.; do 1925 r. parafia należała do diec. płockiej. Pierwotny kościół drewniany wg tradycji przeniesiony w 1584 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Stanisława Karnkowskiego do Podgórza k. Torunia. Obecny kościół parafialny, wybudowany przez abp. Stanisława Karnkowskiego w 1584 r. Gruntownie remontowany, odnowiony i powiększony w 1761 r. z fundacji Piotra Karnkowskiego, kiedy to zaczął pełnić rolę świątyni parafialnej, po spaleniu kościoła w Wierzbicku. Kościół barokowy, murowany z cegły, otynkowany. Wnętrze nakryte sklepieniami z 1761 roku, w nawie kolebkowo-krzyżowymi na gurtach, w prezbiterium, zakrystii i pod wieżą kolebkowymi z lunetami, w kaplicach kolebkowo-krzyżowymi. Wieża czterokondygnacyjna, z dwuskokowymi skarpami w narożach. Hełm z ośmioboczną latarnią, zwieńczony baniasto, podbity blachą. Ołtarz główny rokokowy z drugiej połowy XVIII w. z retabulum wklęsłowo-wypukłym ujętym spływami wolutowymi; rzeźby św. Piotra i Pawła. W polu środkowym obraz koronacji Najświętszej Maryi Panny w otoczeniu adorujących aniołów, barokowy z około połowy XVII w., malowany na desce, ze srebrną sukienką rokokową z połowy XVIII w. Na zasuwie obraz św. Jadwigi, malowany przez Jana Gładysza w 1824 r., na desce; w zwieńczeniu obraz św. Józefa, zapewne z XVIII w., znacznie przemalowany; antependium z płaskorzeźbioną dekoracją grzebykową i grupą Chrztu w Jordanie na pokrywie. Płyty nagrobkowe z XVI i XVII w., m.in. abp. Stanisława Karnkowskiego z płaskorzeźbionym portretem w owalu z 1600 r.; duże epitafium z marmuru z 1646 r. Monstrancja rokokowa z XVIII w. Kielich z XVII w. Relikwiarz rokokowy Drzewa Krzyża Świętego z 1773 r. i św. Jadwigi z 1783 r. Rzeźby drewniane barokowe z XVII i XVIII w. W latach 1982–1983 kościół pokryto miedzianą blachą. W latach 1987–1989 nowa polichromia dostosowana do barokowego stylu kościoła, którą wykonali Z. Klaryska z Torunia i Pasternak z Krakowa. W 1996 r. oddano do użytku zabytkowe organy z drugiej połowy XVIII w. wyremontowane przez firmę Józefa Mollina z Odry k. Chojnic. W 2003 r. odrestaurowano ławki w kościele, a w 2005 r. drewnianą figurę św. Jana Nepomucena i krzyż. W 2008 r. przeprowadzono remont ogrzewania kościoła. W tym samym roku odnowiono dolną deskę na mensie ołtarza głównego. W 2013 r. wymieniono instalację elektryczną; napęd dzwonów. W 2014 r. zakupiono nowy piec do ogrzewania kościoła. W 2015 r. położono w prezbiterium nowe tynki. W 2016 r. odnowiono malowanie wnętrza kościoła. W 2017 r. zrobiono odwodnienie oraz remont fundamentów kościoła. W latach 2018–2020 przeprowadzono kapitalny remont i renowację nastawy ołtarza głównego w prezbiterium. Kaplica na cmentarzu grzebalnym, murowana, z kopułą późnoklasycystyczną, zbudowana w 1833 r. W latach 2009–2011 przeprowadzono gruntowny remont kaplicy, chłodnia. Krzyże przydrożne w każdej wiosce.