Parafie

Parafia pw. Świętej Jadwigi

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 9:00, godz. 11:30, godz. 16:00 (Lubstów)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 7:00, godz. 17:00 (Lubstów)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 7:00, godz. 17:00 (Lubstów)

Księża

• ks. Krzysztof Kacała - Proboszcz

Kościoły

• kościół pw. Świętej Jadwigi - Lubstów
• kaplica [bez wezwania] - Lubstów

Historia parafii

Lubstów leży nad jeziorem tej samej nazwy. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości znajduje się w dokumencie z 1393 r. Miejscowość ta była zawsze własnością szlachecką. Pomnik w Ignacewie upamiętnia Powstanie Styczniowe. W 1863 r. odbyła się tu bitwa między powstańcami a wojskami rosyjskimi. W 1534 r. z fundacji Jana i Bartłomieja Lubstowskich została wzniesiona, na miejscu pierwotnego kościoła drewnianego, świątynia murowana. Nowa świątynia była budynkiem jednonawowym, oszkarpowanym, postawiona w stylu wczesnorenesansowym. W 1753 r. przebudowano prezbiterium. Elewację zachodnią zdobi szczyt o falistym wykroju, rozczłonkowany laskami i trzema wnękami arkadowymi. Okna prostokątne zamknięte odcinkowo w XVIII w. Na osi fasady portal ostrołukowy. Wnętrze kościoła pokrywa płaski sufit. Dach pokryty był dachówką. Kościół był restaurowany w 1753 r. Wtedy też mistrz murarski Herman Cygler przebudował prezbiterium, dając mu obecny wygląd. Następny remont kościoła przeprowadzono pod nadzorem inż. Aleksandra Holasa w 1971 r. W kościele główny ołtarz w stylu rokoko z trzeciej ćwierci XVIII w. Drewno polichromowane. Wolno stojący, skomponowany z trzech par wolno stojących kolumn. Znajduje się tu płaskorzeźba przedstawiająca koronację Najświętszej Maryi Panny. Są też trzy rokokowe ołtarze z rzeźbami świętych. Zabytkiem rokokowym jest ambona. W ściany wewnętrzne kościoła są wmurowane dwie płyty nagrobkowe z piaskowca: renesansowa Rodojewskiego i z pierwszej połowy XVI w. Jana Lubstowskiego. Chór muzyczny wsparty na trzech arkadach, posiada instrument muzyczny przerobiony i powiększony w stylu neobarokowym – w 1918 r. Na uwagę zasługują ławy kolatorskie z XIX w., sporządzone z dębu rzeźbionego i wykonane w stylu eklektycznym. W świątyni znajduje się też kropielnica wykuta z piaskowca. Pochodzi prawdopodobnie albo z czasów budowy kościoła (1534 r.), albo z czasu jego przebudowy (1753 r.). W latach siedemdziesiątych XX w. świątynia otrzymała nową polichromię projektu S. Domurata. Przed kościołem Herman Cygler w 1758 r. wzniósł dzwonnicę. Ściany z cegły, stropy dzielące kondygnacje z drewna, dach pokryty dachówką (obecnie blacha miedziana). W przyziemiu brama wejściowa na cmentarz przykościelny – posiada sklepienie żagielkowe. Szczyty zwieńczone trójkątnie. Dzwony średnie dwa. W czasie wojny Niemcy zrobili z kościoła magazyn. Ucierpiało wnętrze kościoła (tynki, polichromia, meble). W latach 1992–1997 przeprowadzono w kościele generalny remont. Zmieniono pokrycie dachu kościoła z dachówki na blachę miedzianą. Zmieniono podłogę w kościele z drewnianej na marmurową. Pod nadzorem konserwatora dzieł sztuki z Krakowa – Wojciecha Fabiańskiego – odrestaurowano i zakonserwowano wszystkie ołtarze i tynki w kościele. Kościół został wymalowany (zamalowano nieudaną polichromię), a ołtarze pozłocono. Wstawiono nowe ławki. W latach 2003–2009 zamontowano witraże. Odnowiono jeden dzwon i założono nowy. Naprawiono dach dzwonnicy zerwany przez wichurę. W latach 2012–2020 przeprowadzono remont prezbiterium (nowy ołtarz i ambona), odnowiono dzwonnicę i posadzkę; zrobiono też remont w zakrystii. Kaplica na cmentarzu, grobowiec rodz. Słubickich z 1888 r. Odnowiona w 2014 r. Krzyże przydrożne: Błonawy – nowy, drewniany przed przejazdem kolejowym; nowy, metalowy, ufundowany przez Kopalnię Węgla Brunatnego; Bronisława – nowy, metalowy krzyż, zrobił go i postawił na swojej działce gospodarz; Ignacewo – krzyż drewniany na skrzyżowaniu przy wjeździe do parafii; Młynek – krzyż pielgrzymi drewniany na skarpie, mały krzyż metalowy przeniesiony z Polic przez Kopalnię Węgla Brunatnego; Płoszewo – nowy, wysoki, metalowy krzyż na skrzyżowaniu dróg; Pogoń Lubstowska – krzyż na skrzyżowaniu przy wjeździe do wioski, Smolniki – dwa krzyże metalowe na początku i końcu wioski. Figury Matki Bożej: Lubstów – figura z piaskowca, nowe obramowanie ufundowała Kopalnia Węgla Brunatnego, zniszczona (rozbita) przez Niemców po wojnie odnowiona (sklejona) przez Wspólnotę Wendyjską w 1948 r.; Pogorzele – figura Matki Bożej w centrum wioski; Wierzelin – dwie figury Matki Bożej przy głównej drodze; Zofia – duża kaplica Matki Bożej i mała kapliczka z krzyżem; Lubstów – figura Matki Bożej Fatimskiej; Nowa Wieś – figura Jezusa Miłosiernego. Zabytkowa plebania murowana, wzniesiona z cegły w 1810 r. w stylu klasycystycznym. W latach osiemdziesiątych XX w. przeprowadzono kapitalny remont: dachówkę zmieniono na blachę ocynkowaną, założono centralne ogrzewanie. W 2016 r. przeprowadzono remont wnętrza.