Parafie

Parafia pw. Świętego Benona

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 8:30, godz. 12:00 (Broniszewo); godz. 10:15 (Morzyczyn)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 18:00 (Broniszewo)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 18:00 (Broniszewo)

Księża

• ks. Włodzimierz Andrzejczak - Proboszcz

Kościoły

• kościół pw. Świętego Benona - Broniszewo
• kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła - Morzyczyn

Historia parafii

Wieś położona u ujścia Noteci do jeziora Gopła, niedaleko zaginionego miasteczka Noteć. Parafia w Broniszewie powstała przed 1325 r., zapewne z fundacji właścicieli Broniszewa. Od XVI w. była to rodzina Sokołowskich z Warzymowa. Kościół broniszewski był pod wezwaniem św. Tomasza. Znana z drugiej połowy XVI w. świątynia była zapewne drugą na tym miejscu. Ponieważ kolatorowie Sokołowscy postanowili złączyć parafię broniszewską i warzymowską pod jednym proboszczem, kościół w Broniszewie pozbawiony bezpośredniej opieki tak dalece podupadł, że nie przystało, aby w nim sprawować nabożeństwa. Dlatego w 1764 r. nakazano wybudować obok walącego się kościoła kaplicę, gdzie miały miejsce nabożeństwa. Na początku XIX w. mówiono nawet o możliwości likwidacji parafii, ale ostatecznie poddano ją pod zarząd proboszczom z Połajewa. Ci na ile mogli pamiętali o Broniszewie i nawet ok. 1870 r. starą kaplicę zastąpili nową pw. św. Benona. W 1878 r. Broniszewo otrzymało własnego proboszcza, zresztą w tym czasie parafia znacznie powiększyła się liczebnie. Dlatego pomyślano o potrzebie wybudowania większego kościoła. Zrealizował to ks. Jan Knorr, który według projektu Konstantego Wojciechowskiego w latach 1900–1904 wystawił nowy kościół z cegły, w stylu neogotyckim z wieżą; jednonawowy, czteroprzęsłowy, sklepiony w prezbiterium gwiaździście, w nawie, kaplicy, zakrystii sklepienia krzyżowo-żebrowe. Został on konsekrowany 12 VI 1904 r. przez bp. Stanisława Zdzitowieckiego. W 1912 r. kościół otrzymał polichromię według projektu Antoniego Szulczyńskiego, absolwenta Akademii Krakowskiej i Monachijskiej. Polichromia pod względem formalnym i kolorystycznym jest typowa dla okresu Młodej Polski. Wykonana jest w technice klejowej z użyciem złota. Wyposażenie kościoła neogotyckie, wykonane z drewna, z bogatą snycerką, rzeźbami i złoceniami. Architektura i polichromia kościoła w Broniszewie jest przykładem poszukiwań przez ich autorów stylu „narodowego” w okresie Młodej Polski. W 1991 r. wybuchł pożar na poddaszu, nad chórem kościoła. Woda użyta do gaszenia i temperatura spowodowały w nawie i nad chórem rozmycie polichromii, odspojenia tynku wraz z warstwą malarską, powstanie plam, degradację spoiwa, co powodowało osypywanie warstw malarskich. Od 1998 r. w kościele rozpoczęły się prace konserwatorskie, wykonano konserwację polichromii, ołtarza głównego i obrazu św. Benona. Kościół filialny w Morzyczynie pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła, wybudowany według projektu prof. Jana Węcławskiego. Budowę ukończono w 1992 r., poświęcony 1 VI 1998 r. przez bp. Romana Andrzejewskiego. Murowany z cegły, kryty blachą aluminiową, wieża żelbetowa. Jeden dzwon o imieniu „Roman” z fundacji bp. Romana Andrzejewskiego. W nocy z 18 na 19 stycznia 2007 r. huragan „Cyryl”, który na terenie Polski w porywach osiągał prędkość 250 km/h zerwał w 1/3 części dach na kościele parafialnym w Broniszewie. Uszkodzony został też dach na kościele filialnym w Morzyczynie i na plebanii. Wiosną 2007 r. w połowie wymieniono konstrukcję więźby dachu kościoła parafialnego. Na całym dachu kościoła dano pełne pokrycie z desek sosnowych i położono papę, a następnie blachę aluminiową. Od strony południowej dano nową blachę. W Morzyczynie pokryto dach kościoła dwa razy papą termozgrzewalną (podkład i warstwa nawierzchniowa). W kwietniu 2010 r. zmieniono dach na plebanii, którą pokryto blachą dachówkopodobną na pełnym odeskowaniu. W 2014 r. wykonano kapitalny remont i konserwację zabytkowych organów z 1932 r. Krzyże przydrożne: Broniszewo – 5, Kalina, Morzyczyn – 2, Przewóz II, Noć, Stara Ruda, Ruszkówek, Talarkowo, Zaborowo. Figury: Broniszewo, Kol. Racięcin, Morzyczyn, Racięcin, Stara Ruda, Ruszkowo, Wilcza Kłoda – 2.