Parafie

Parafia pw. Świętego Bartłomieja Apostoła

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 9:00, godz. 11:30 (Bronisław)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 18:00 (Bronisław)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 18:00 (Bronisław)

Księża

• ks. Mariusz Danielewski - Proboszcz

Kościoły

• kościół pw. Świętego Bartłomieja Apostoła - Bronisław

Historia parafii

Początki wsi, w której później erygowano parafię, sięgają XII wieku. W 1124 r. książę mazowiecki Ziemowit nadał ją norbertankom ze Strzelna, które na cześć bł. Bronisławy, swojej patronki, nadały jej obecną nazwę Bronisław. Drogą zamiany w 1315 r. znalazła się ta miejscowość wśród posiadłości biskupstwa włocławskiego, ale niebawem znowu przeszła w ręce norbertanek, tym razem z klasztoru św. Marii Magdaleny z Płocka. Pierwotny kościół w Bronisławiu, fundacji norbertanek, powstał przed 1335 r. Nosił wezwanie św. Bartłomieja. Erekcja parafii musiała zatem nastąpić między 1315 a 1335 rokiem. Od początku przy tej parafii istniały szkoła parafialna oraz przytułek dla ubogich. Z czasem parafia uległa pomniejszeniu, bowiem w następstwie rozbiorów i nowego rozgraniczenia diecezji polskich w 1818 r. jedna z wiosek parafii, a mianowicie Papros, znalazła się w zaborze pruskim i została przyłączona do parafii Pieranie w archidiecezji gnieźnieńskiej. Podobny los spotkał wieś Skotniki, włączoną także do parafii Piaski w archidiecezji gnieźnieńskiej. Zmienione warunki polityczne i pozbawienie jej dotychczasowego dochodu sprawiły, że parafia nie była w stanie utrzymać się sama. Dlatego w 1829 r. połączono ją unią personalną z sąsiednią parafią – Broniewem. Świątynia bronisławska pierwotnie była wystawiona z bali dębowych, a więc solidnie i długo trzymała się dobrze. Dopiero w 1598 r. stwierdzono, że kościół od dawna nie naprawiany, był w nie najlepszym stanie. Nową, drugą na tym miejscu świątynię wystawiono w latach 1613–1619 staraniem ówczesnego proboszcza ks. Stefana Malchrowicza, zaś jego następca ks. Krzysztof z Białej ozdobił ją polichromią. Konsekrował ją biskup sufragan włocławski Franciszek Łącki. Nie są znane losy kościoła w Bronisławiu w drugiej połowie XVII wieku. Z pożogi wojen szwedzkich wyszedł jednak cało. Na początku XVIII wieku został powiększony o dwie dobudowane kaplice, stąd jego fundamenty otrzymały kształt krzyża. Czy uległ normalnemu procesowi niszczenia, czy też jakiemuś kataklizmowi, dość że w 1747 r. kolator parafii, prepozyt norbertanek z Płocka, ks. Mateusz Kamiński, wybudował w Bronisławiu nową drewnianą świątynię. Nowy kościół, z niewielką wieżyczką pośrodku, był kryty dachówką. Około 1779 roku, za ks. Bronisława Bożykowicza przeprowadzono poważną naprawę kościoła, dając nową podłogę, nadto wybudowano nową kruchtę, naprawiono wieżyczkę i okna, ściany obito nowymi deskami. W 1852 r. ks. Wojciech Kochowicz przeprowadził gruntowny remont kościoła. Tak podratowany kościół służył wiernym do 1870 r., kiedy to spłonął. Obecnie istniejący kościół, pw. św. Bartłomieja, zbudował w latach 1870–1876 ks. Wojciech Kochowicz, przy współpracy parafian. Jest to budynek murowany, jednonawowy, z wieżą, bez wyraźnego stylu. Został on konsekrowany 24 VIII 1876 r. przez biskupa kujawsko-kaliskiego Wincentego Teofila Popiela. Na uwagę zasługuje wygląd sufitu kościoła z bogatą ornamentacją kasetonów. Zostały one pomalowane w 1874 r. przez malarza Ciechanowskiego. Dekoracja ścian kościoła nawiązuje do ornamentu roślinnego znajdującego się w kasetonach stropu. Całość polichromii kolorystycznie utrzymana jest w tonacji beżów i brązów z dodatkiem bieli – analogicznie ze stropem. Motyw roślinny ciągnie się w górnej partii ścian wokół całości wnętrza, tworząc jakby fryz. W ołtarzu wielkim czczony jest obraz Matki Bożej Częstochowskiej z napisem „Pod Twoją obronę uciekamy się”. Obraz z 1879 r. jest dziełem Konstantego Krzemińskiego. W ołtarzach bocznych umieszczone są obrazy: św. Bartłomieja i św. Rocha, pochodzące z 1878 r. W wielkim ołtarzu znajdują się relikwie św. Bartłomieja. Parafia zawdzięcza je ks. Stanisławowi Chodyńskiemu, proboszczowi parafii Bronisław w latach 1877–1882, który podarował je w 1879 r. Świątynia zachowała do dzisiaj swój pierwotny wygląd. W latach 1994–1999 została gruntownie odnowiona. Na zewnątrz zostały położone nowe tynki i wyremontowano dach. Wymieniono wszystkie okna. Została odnowiona polichromia sufitu, ściany i stacje drogi krzyżowej. Konserwacji zostały poddane obrazy: św. Kazimierza, Przemienienia Pańskiego, Matki Bożej Częstochowskiej, feretron Matki Bożej Skępskiej i krzyż wiszący w kruchcie kościoła. Przy kościele stoi drewniana dzwonnica z dwoma dzwonami z lat 1950 i 1952. W czasie II wojny światowej kościół został ograbiony ze sprzętów kościelnych i szat liturgicznych. Został rozebrany parkan wokół kościoła, a dwa dzwony wywiezione w nieznanym kierunku. Obok krzyża stojącego przy drodze w kierunku Bieganowa została umieszczona tablica upamiętniająca tragiczną śmierć w wypadku samochodowym dnia 20 IV 1994 r. ks. Stanisława Pawlaka, proboszcza parafii Bronisław w latach 1959–1994. W latach 2003–2009 przeprowadzono gruntowny remont dachu kościoła (częściowa wymiana konstrukcji więźby dachowej, pokrycie dachów dachówką zakładkową ceramiczną, nowy właz dachowy, rynny półokrągłe z blachy miedzianej, naprawa rynien, wymiana belek stropowych drewnianych, wykonanie podłogi drewnianej – ślepy pułap, uzupełnienie gzymsów z cegieł, uzupełnienie tynków zewnętrznych, odnowienie elewacji wieżyczki sygnaturki, wymiana instalacji odgromowej). W prezbiterium i przy ołtarzach bocznych została założona posadzka granitowa. W 2011 roku została zamontowana nowa krata przy drzwiach wejściowych, naprawiono wieczną lampkę, odnowiono krzyż procesyjny i wykonano dla niego podstawę, naprawiono duży żyrandol i mniejsze żyrandole. W 2012 r. zakończono rekonstrukcję kasetonów w nawie głównej kościoła. Na ścianach bocznych kościoła zamontowano obrazy św. Jana Pawła II i bł. Bronisławy. W 2013 r. wykonano i zamontowano nowy ołtarz, ambonkę, kredencję wg projektu ks. Piotra Sierzchały oraz tablice pamiątkowe ofiarodawców, księży proboszczów pracujących w parafii w XX w. oraz dziękczynną ks. prob. Wojciechowi Kochowiczowi. 10 VIII 2014 r. bp Wiesław Mering dokonał dedykacji nowego ołtarza oraz poświęcenia ambonki, kredencji oraz pamiątkowych tablic. W 2015 r. wybudowano stojak pod zabytkowe feretrony i 10 nowych ławek. W 2016 r. zostały ustawione cztery nowe ławki i odnowiono dwa feretrony. Zostało wykonane ogrodzenie wokół kościoła. Wymieniono fundamenty i skarpy. W marcu 2017 r. zostały zamontowane poręcze przy schodach kościoła a rodzice dzieci pierwszokomunijnych ufundowali nowe oświetlenie prezbiterium i ołtarzy bocznych. Krzyże i figury przydrożne: Bronisław – 2 krzyże, 2 figury Najświętszego Serca Jezusowego i 3 figury Matki Bożej; Koszczały – krzyż.