Parafie

Parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
W soboty: godz. 18:00 (Zgłowiączka)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 18:00 (Zgłowiączka)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 15:00, godz. 16:00, godz. 18:00 (Zgłowiączka)

Księża

• ks. Jerzy Mętlewicz - Proboszcz

Kościoły

• kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny - Zgłowiączka
• kaplica [bez wezwania] - Żydowo
• kaplica [bez wezwania] - Zgłowiączka

Historia parafii

Zgłowiączka w 1155 r. należała do Kanoników Regularnych z Czerwińska. Później przeszła na własność kapituły płockiej. W tym czasie w Zgłowiączce wydobywano sól. Kapituła płocka w 1472 r. sprzedała ją kapitule włocławskiej, od której w 1511 r. nabył ją biskup Jan Lubrański, aby w następnym roku zamienić ją z konwentem Kanoników Regularnych z Lubrańca i następnie postarać się, aby parafia tam istniejąca została im inkorporowana. Wobec takiej historii, możliwe jest, że wcześniej powstała tu parafia z fundacji właścicieli Zgłowiączki, zakonników z Czerwińska, czy kapituły płockiej, chociaż sama parafia pojawiła się w źródłach dopiero w 1325 r. Świątynia była pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Nic nie wiemy o pierwszej świątyni. Zapewne była drewniana. Drugi, do tej pory istniejący kościół, powstał prawdopodobnie z fundacji Lubrańskiego, a może kapituły włocławskiej, w XV w. W roku 1837 kościół ten został gruntownie odrestaurowany i powiększony, a w 1924 r. dobudowano wieżę. W 1946 r. biskup Franciszek Korszyński konsekrował trzy dzwony, mieszczące się na wieży kościoła. Kościół murowany z cegły, gotycki, jednonawowy, oszkarpowany. Wnętrze pseudobarokowe. W wielkim ołtarzu obraz Matki Bożej, słynący łaskami, ze srebrną sukienką, projektowaną przez H. Grunwalda z Warszawy. W ostatnich latach kościół poddano gruntownemu remontowi. Pokryto dach blachą. Wnętrze zostało pomalowane techniką freskową oraz sgraffito przez Z. Klaryskę z Torunia. Wstawiono nowe witraże oraz dano nowe umeblowanie. W 1998 r. przeprowadzono remont, wymianę belek podtrzymujących dzwony oraz konserwację i naprawę dzwonów. W oknach na wieży kościoła założono drewniane żaluzje. W latach 2003–2009 w prezbiterium przesunięto ołtarz soborowy bliżej wiernych, zdemontowano balustradę pod ołtarzem. Wzniesiono fundamenty pod zakrystię, bo na skutek tąpnięcia ściany zakrystii popękały. Dwukrotne pomalowano dach na kościele. W latach 2010–2020 wycięto stare zagrażające drzew wokół kościoła, posadzono nowe oraz krzewy, założono nawodnienie. Przygotowano parking przy cmentarzu przykościelnym i utwardzono drogę na cmentarz grzebalny. Założono chodnik przy kościele z kostki brukowej. Założono oświetlenie na zewnątrz kościoła. Na cmentarzu grzebalnym założono kostkę brukową na głównej alei. Przeprowadzono remont elewacji kościoła. Przeprowadzono remont generalny organów Dominika Biernackiego przez firmę M. nawrot i synowie z Wronek. Wymieniono dach na kościele. Nowy dach pokryto blachą tytan cynk. Rozpoczęto prace renowacyjne wewnątrz kościoła (w prezbiterium). Krzyże i kapliczki przydrożne są w każdej miejscowości.