Parafie

Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Msze Św.

Msze Św. w niedziele:
godz. 7:00, godz. 8:30, godz. 10:00, godz. 11:30, godz. 13:00, godz. 18:00 (Turek)

Msze Św. w dni robocze:
godz. 6:30, godz. 7:00, godz. 8:00, godz. 18:00 (Turek)

Msze Św. w święta zniesione:
godz. 6:30, godz. 7:00, godz. 8:00, godz. 18:00 (Turek)

Księża

• ks. Marek Kasik - Proboszcz
• ks. Damian Kurzawski - Wikariusz
• ks. Rafał Działak - Wikariusz
• ks. Dariusz Maćczak - Wikariusz

Kościoły

• kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa - Turek
• kaplica pw. Świętego Ojca Pio - Turek
• kaplica [bez wezwania] - Turek
• kaplica [bez wezwania] - Turek

Historia parafii

Miejscowość Turek wspomniana jest jako własność arcybiskupów gnieźnieńskich już w XII w. Miasto lokowane w 1341 r. na prawie średzkim przez abp. Janisława Bogorię Skotnickiego. Spłonęło w 1523 r. i następnie odbudowane zostało na prawie niemieckim. Od 1867 r. do 1975 r. było miastem powiatowym. Ponownie jest nim od początku 1999 r. Znaczny jego rozwój wiązał się z powstaniem w jego sąsiedztwie w połowie XX w. kopalni węgla brunatnego, elektrowni i przemysłu włókienniczego. Parafia Turek została erygowana już w XII w. Do 1818 r. należała do archidiecezji gnieźnieńskiej. Z biegiem lat wydzieloano z jej terenu nowe parafie. Pierwszy kościół parafialny, drewniany, pw. Jana Chrzciciela został spalony przez Krzyżaków w 1331 r. Następny, zbudowany z cegły, z wysoką wieżą, spłonął wraz z sąsiednimi domami w 1813 r. Ocalałe od ognia mury obniżono i kościół odbudowano. Jednak naruszenie przez pożar murów i wysoka wieża spowodowały, że w 1839 r. kościół się zawalił. Odbudowano go ponownie w 1875 r. z resztek pozostałych murów. Okazał się jednak za mały dla wiernych szybko rozwijającego się miasta i dlatego na pocztku XX w. rozebrano go i przystąpiono do budowy nowego. Obecny kościół został zbudowany według projektu Konstantego i Jarosława Wojciechowskich, architektów warszawskich, w latach 1904–1913. 6 IX 1924 r. konsekracji dokonał bp Władysław Krynicki. Kościół otrzymał tytuł Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kościół murowany z cegły, na podmurowaniu z granitu polnego, w stylu neogotyckim. W latach 1982–1985 został pokryty blachą miedzianą, położoną na dębowych deskach. Wnętrze kościoła zdobi polichromia Józefa Mehoffera, wykonana w latach 1932–1937. Stacje drogi krzyżowej (poza jedną, która zginęła w latach okupacji niemieckiej), witraże w prezbiterium i bocznych kaplicach oraz stalle wykonane również wg projektu Mehoffera. Wybuch drugiej wojny światowej uniemożliwił realizację projektowanych prac we wnętrzu kościoła, a starania o ich wznowienie początkowo z artystą, a po jego śmierci w 1946 r. z jego synem (w jego posiadaniu były projekty dalszych witraży i umeblowania) nie przyniosły upragnionego rezultatu. Zastąpiono w części te zamierzenia przez wykonanie witraży w transepcie kościoła w firmie Józefa Powalisza z Poznania w latach 1958–1965. W latach 1976–1978 Henryk Domurat z Poznania przeprowadził konserwację polichromii mehofferowskiej i wnętrze kościoła dostosowano do sprawowania liturgii zgodnie z wymaganiami soborowymi. W tym też czasie wykonano ławki dla wiernych i konfesjonały według projektu Aleksandra Holasa z Poznania. W 1996 r. decyzją generalnego konserwatora zabytków kościół został zaliczony do szczególnie ważnych dóbr kultury, a w 1998 r. wpisano go do rejestru zabytków województwa konińskiego. W 2003 r. rozpoczęto prace konserwatorsko-restauratorskie nad zabytkową polichromią. Prowadziła je dr Ewa Roznerska-Świerczewska z UMK z Torunia, zgodnie z unijnym projektem „Turek – Miasto w klimacie Mehoffera”. Rozpoczęte przez ks. Kazimierza Tartanusa prace były kontynuowane przez obecnego proboszcza – ks. Marka Kasika. Do końca roku 2011 kościół odzyskał blask i swe dawne piękno. W kościele znajdują się organy 30-głosowe Firmy Braci Rieger „Opus 1924 Braci Rieger Jagendorf”. W 1990 r. przeprowadzono ich remont; ponowny w 1997 r. Prace zostały wykonane przez organmistrza Kazimierza Chojnackiego z Cyprianki. Generalny remont organów wykonała firma „NAWROT i synowie” w 2016 r. Kościół jest wyposażony w nowe elektroniczne dzwony. We wsiach: Turkowice i Cisew– znajdują się krzyże przydrożne i kapliczki. Są również w kilku miejscach miasta. Na Zdrojkach pod lasem, gdzie przed 150 laty chowano zmarłych na cholerę, w roku 1998 został ustawiony nowy krzyż i tam w niedzielę po 6 VIII odprawiana jest, z licznym udziałem wiernych, msza św. Teren dawnego cmentarza cholerycznego został uporządkowany i ogrodzony. Na Jubileusz Roku 2000 odnowiono wszystkie krzyże i kapliczki. W Turku przy ul. Kaliskiej (róg Sportowej), okazała kapliczka została niemal od podstaw wyremontowana i otaczana jest wielką czcią przez wiernych. Kaplica szpitalna pw. św. o. Pio.