20 lat temu święcenia biskupie przyjął biskup pomocniczy diecezji włocławskiej Stanisław Gębicki
6 stycznia 2020 r., ks. AN
6 stycznia 2000 roku w katedrze włocławskiej święcenia biskupie przyjął ks. prał. Stanisław Gębicki. 11 grudnia 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Tiges. Za hasło swojej posługi przyjął słowa: Veritas in caritate – „Prawda w miłości”. W dniu dzisiejszym mija 20 lat od tamtej uroczystej chwili. W katedrze włocławskiej o godz. 12 zostanie odprawiona Msza św. w intencji Biskupa Jubilata.
Głównym szafarzem święceń nominata był ówczesny biskup włocławski Bronisław Dembowski, a współszafarzami – metropolita gnieźnieński abp Henryk Muszyński i biskup pomocniczy włocławski Roman Andrzejewski.
W bulli nominacyjnej papież Jan Paweł II napisał: „Do ciebie więc, ukochany Synu, z wielkim odnosimy się zaufaniem, gdyż dowiedzieliśmy się, że posiadasz odpowiedni autorytet i świecisz przykładem cnót. Dlatego właśnie uznany zostałeś za odpowiedniego do niesienia pomocy tej owczarni i lepszego sprostania potrzebom duszpasterskim. Z tej też racji, na mocy naszej Apostolskiej Władzy, wyznaczamy cię na Pomocniczego Biskupa Włocławskiego”.
W słowie wstępnym do uroczystości święceń bp Dembowski wyraził radość, że w uroczystość Objawienia Pańskiego, w łączności z Ojcem Świętym, dane jest mu sprawować uroczystą liturgię, w czasie której święcenia biskupie otrzyma ks. prałat dr Stanisław Gębicki. „Od połowy 1992 roku do chwili nominacji był jednym z moich najbliższych współpracowników jako kanclerz Kurii Diecezjalnej” – podkreślił bp Bronisław Dembowski.
W podziękowaniu wygłoszonym na zakończenie uroczystości swoich święceń biskupich bp Stanisław Gębicki powiedział: „Na progu Wielkiego Jubileuszu, z woli Ojca Świętego Jana Pawła II, rozpoczynam moje posługiwanie w Kościele świętym, a szczególnie w rodzimej Diecezji Włocławskiej, włączając się tym samym w szczególny sposób w hymn uwielbienia Trójcy Przenajświętszej za Wcielenie i Odkupienie Syna Bożego. Włączony do grona następców Apostołów, pragnę wiernie i nieustannie głosić Ewangelię Chrystusową – źródło życia i nadziei także pokolenia nadchodzącego trzeciego tysiąclecia. Wpatrzony w Chrystusa (…) pragnę w swojej biskupiej posłudze (…) być świadkiem Chrystusowej prawdy na wzór życia tych, którzy w liczbie 108 – w dniu 13 czerwca 1999 roku zostali ogłoszeni w Warszawie przez Ojca Świętego Jana Pawła II – błogosławionymi, spośród których aż 9 pochodziło z tej diecezji”.
Dziękując Bogu, bp Gębicki wyraził wdzięczność Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II i biskupowi włocławskiemu Bronisławowi Dembowskiemu. Zwracając się do tego ostatniego powiedział: „Okazywana mi przez Ciebie życzliwość, zaufanie, ojcowskie serce i dzisiejsze sprawowanie obrzędów święceń, rodzą w mym sercu trwałą wdzięczność i szczególne zobowiązanie. Pragnę być dla Ciebie i diecezji naprawdę biskupem pomocniczym i pomocnym”.
Ks. bp Stanisław Gębicki urodził się 8 lipca 1945 roku w Witkowie (powiat Lipno, parafia Zaduszniki, diecezja włocławska). Szkołę podstawową ukończył w 1959 roku w Witkowie. W latach 1959–1961 uczęszczał do Niższego Seminarium Duchownego we Włocławku. Po jego zamknięciu w 1961 roku przez ówczesne władze państwowe, kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. R. Traugutta w Lipnie, po wcześniejszym zdaniu egzaminów z wszystkich przedmiotów. Tam w 1963 roku uzyskał świadectwo dojrzałości.
W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie studiował w latach 1963–1969. 19 czerwca 1969 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze włocławskiej, z rąk ówczesnego administratora apostolskiego diecezji włocławskiej, Jana Zaręby. Przez rok (1969–1970) pracował jako wikariusz w parafii Wszystkich Świętych w Sieradzu. W latach 1970–1978 przebywał na studiach specjalistycznych na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Tam w 1979 roku, na podstawie pracy: „Katecheza i teologia wiary w odnowionej liturgii rzymskiej chrztu dorosłych”, uzyskał doktorat z teologii dogmatycznej (sakramentologia). W latach 1978–1981 pracował jako notariusz Kurii Diecezjalnej i kapelan biskupa Jana Zaręby. W latach 1981–1983 pełnił funkcję ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku a przez następne dziewięć lat (1983–1992) wicerektora tegoż seminarium. W 1992 roku został odznaczony godnością kapelana Jego Świątobliwości. Od połowy 1992 roku do chwili nominacji sprawował urząd kanclerza Kurii Diecezjalnej we Włocławku.
11 grudnia 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej. Święcenia biskupie przyjął 6 stycznia 2000 roku w katedrze włocławskiej. Od 8 stycznia 2000 roku jest wikariuszem generalnym diecezji włocławskiej.
